بروز شده در : چهارشنبه 8 فروردین 1403 ساعت 11:34 قبل از ظهر

آخرین اخبار

کد خبر: 32001
تعداد نظرات:بدون نظر
تاریخ انتشار:چهارشنبه 3 شهریور 95 2:48 ب.ظ

آقای وزیر؛ یک ده آباد به از چند شهر خراب است

در یادداشت حسین بردستانی، کارشناس انرژی و مدرس دانشگاه به تفکیک مطالبات مهم استان و منطقه و نیز مطالبات جامعه صنعتی استان از وزارت نفت را تشریح کرده که انتظار توجه به آن می رود.

حسین بردستانی | کارشناس انرژی و مدرس دانشگاه

تشریف فرمایی مقام عالی وزرات نفت را به استان زرخیز بوشهر؛ بویژه پایتخت انرژی ایران به فال نیک گرفته و امید است این سفر، ارمغان آور خوبیها برای مردمان این خطه باشد.

امروز، پارس جنوبی نقشی محوری در حوزه انرژی کشور و در سطحی کلانتر نقشی بی بدیل در افزایش تولید ناخالص ملی ایفا می نماید و ضروری است، در این خصوص مواردی همراه شیخ الوزرا کابینه مرور شود.

بر اساس آمارهای موجود از چند سال اخیر، حدود ۳۰ درصد ذخایر نفت کشور، ۷۰ درصد نفت فلات قاره، ۶۰ درصد ذخایر گاز طبیعی و ۷۰ درصد گاز تولیدی و ۹۵ درصد صادرات نفت از این استان انجام می‌شود.

از طرفی؛ مطابق ماده ۱۷۹ قانون برنامه پنجم توسعه، سهم اعتبارات هر استان تابعی از درآمدهای استانی برای توسعه زیرساخت های آن استان قلمداد میگردد اما در استان‌های نفت‌ خیز، اعتبارات دو درصدی نفت و گاز، جایگزین اعتبارات استانی شده است و همین مقدار نیز متاسفانه تخصیص پیدا نکرده و استان بوشهر نیز از این قضیه مستثنا نمی باشد!

طبق آمار، درآمد هر فاز گازی پارس جنوبی (به غیر از صنایع پتروشیمی و صنایع پایین دستی و سایر مراکز انرژی در استان) سالانه ۳ میلیارد دلار می باشد و هم اکنون حداقل، ۱۳ فاز گازی پارس جنوبی در سرویس کامل تولید قرار دارد.

پایتخت انرژی ایران، ارزشی معادل ۱۵۵ هزار و ۹۲۲ تن طلا را دارد که برابر با مسیر ۷۸ کیلومتری است که ۷۸۰۰ دستگاه کامیون و هر کدام با ۲۰ تن بار طلا در آن قرار گیرند. اما علیرغم این ارزش نجومی، وضعیت مردمانش در این جمله خلاصه می شود که؛ “رنگ رخساره خبر میدهد از حال خرابم”.

بر همین اساس؛ مطالباتی بصورت خلاصه به شرح ذیل بعنوان مطالبات اهالی محیط پیرامونی و پرسنل صنعتی جهت توجه و بررسی مجدد تقدیم حضورتان می گردد.

الف) مطالبات مردم استان و منطقه:

۱. قریب به ۱۵ سال از حضور صنعت نفت در پایتخت انرژی ایران (عسلویه) می گذرد و جنابعالی نیز معمار این صنعت عظیم قلمداد می شوید، اما همچنان مسئله اشتغال مردمان این منطقه، حلقه ای مفقوده و مبهم در این زمینه می باشد. در حال حاضر علاوه بر اجرایی نشدن مصوبه جذب نیروی انسانی ۵۰ درصدی از محیط پیرامونی (که قطعا مستلزم صدور دستورالعمل و آیین نامه جامع و مکتوب جهت اجرایی شدن واقعی آن می باشد)، موضوع عدم ارائه مجوز جذب نیرو، بحران اشتغال را در محیط پیرامونی تشدید نموده و نوعی سرخوردگی جهت فارغ التحصیلان مراکز آکادامیک بخصوص در رشته های مرتبط ایجاد نموده است.

۲. جنابعالی بطور کامل در قبال پایتخت انرژی ایران مسئول و متعهد می باشید، چرا که این صنعت عظیم در دوره مدیریت قبلی حضرتعالی رقم خورده است. اما به موازات توسعه این صنعت بنیانی و موثر، امور زیر بنایی محیط پیرامونی مانند مدیریت آلودگی، اشتغال، آموزش، بهداشت و ورزش و… مرتفع نگردیده و امروزه پایتخت انرژی ایران از داشتن یک مرکز پزشکی ساده رنج می برد چه برسد به مراکز تخصصی فوق حرفه ای که الحق و الانصاف حق مردم منطقه و پرسنل صنعتی می باشد.

۳. مساله جدی و نگران کننده جهت ساکنین منطقه، وضعیت پسا تولید است. لذا محیط پیرامونی انتظار دارد که تا شرایط تولید و درآمد زایی فراهم است، به توسعه پایدار دسترسی پیدا نماید تا پس از اتمام بهره برداری، به سرنوشت مناطقی همچون مسجد سلیمان دچار نشود.

 

ب) مطالبات جامعه صنعتی:

.

۱٫فراگیر نمودن موضوع مهندسی انسانی (ارگونومی) با تاکید بر حفظ و رعایت کرامت انسانی در بین تمامی اقشار صنعتی اهم از کارگری، ارکان ثالث، قرار داد مسقیم و رسمی و تلاش در جهت حداقل نمودن تبعیض ها با حفظ رعایت سلسله مراتب سازمانی با نگاه افزایش راندمان تولید و ترسیم چشم انداز بومی نمودن صنعت با اتکاء به توان منابع انسانی داخلی حسب تاکیدات مقام معظم رهبری بر مقوله ” اقتصاد مقاومتی”.

۲. تغییر نگرش پنهان، “برده داری صنعتی”  به “صنعتگر متعالی” با بهاء دادن به پرسنل صنعتی بعنوان مجاهدین خط مقدم جبهه تولید حسب تاکیدات مقام معظم رهبری که “کار کردن در چنین مناطقی جهاد فی سبیل الله قلمداد میگردد”.

۳. اجرایی نمودن طرح ۱۴-۱۴ یا ۷-۷ در راستای حفظ منابع انسانی چابک و تلاش در جهت جلوگیری از عارضه کارشیفتگی شاغلین در کلیه اقشار آن.

۴. با عنایت به خاص بودن شرایط پایتخت انرژی ایران هم به جهت شرایط آب و هوایی و جغرافیایی و همچنین آلودگی منطقه که پیش از این، از آن سخن رفت، فاکتور سختی کار (منطقه سخت) نیز جهت حماسه سازان عرصه صنعت نفت این منطقه در نظر گرفته شود.

همچنین مسایلی است به شرح ذیل که فصل مشترک مطالبات جامعه پیرامونی و صنعتی قلمداد می گردد:

۱. بواسطه آلودگی های گسترده منطقه هم از نگاه پسماند و هم از نگاه مشعلها، مردم و پرسنل صنعتی دچار نوعی مرگ تدریجی شده اند و همه اینها نیز به سادگی قابل مدیریت است و متاسفانه نگاه مردم و پرسنل صنعتی از “سمبل اقتصادی” به “سمبل آلودگی” تغییر یافته است و این واقعیتی غیر قابل کتمان است. مثلا بیماری پانیک که یکی از شاخه بیماریهای روحی و روانی می باشد، در بدو ورود افراد برای آنها اتفاق می افتد.

۲. مساله اخیر “برون سپاری پالایشگاههای گازی” که همچنان بلاتکلیف می باشد، جهت اهالی محیط پیرامونی از نقطه نظر اشتغال و جهت پرسنل صنعتی نیز سبب ایجاد دغدعه و نگرانی شده است و طولانی شدن این  موضوع، سبب کاهش راندمان در تولید و سبب ناامیدی اهالی در بحث کار و اشتغال فرزندانشان خواهد شد.

با عنایت به مراتب عنوان شده، انتظار می رود با اذعان به جمله قابل تامل آن مقام عالیرتبه که “یک ده آباد بهتر از چند شهر خراب است”، به مطالبات فوق نگاه ویژه مبذول گردد و شاهد توسعه پایدار از جمیع جهات در این منطقه زرخیر جهت تمامی اهالی صنعتی و غیر صنعتی آن باشیم.

امید که چنین شود.

در این زمینه

بودجه ۹۵، برنامه ششم توسعه و علامت سوال های جنوب استان بوشهر
زنگ خطری دیگر در پارس جنوبی
وقتی آتش و انفجار به داد مردم می‌رسد!

اخبار مرتبط

نظرات

ارسال نظر

این خبر برای شما تهیه شده است لطفا نظرتان را بیان کنید.

یادداشت سایت

متن