شورای متخصص یا شورای عادی

ثلاث- باقر عباسپور:  احتمالا به کمتر شهری مانند کنگان میتوان شهر چند فرهنگ لقب داد. در یک تعریف بسیار ساده، فرهنگ مجموعه ی افکار، باورها و اندیشه های یک جامعه می باشد که در رفتار و کردار آنها متبلور میگردد. آیا شهری با این ویژگی نیازمند داشتن پارلمان محلی قوی و متخصص می باشد یا ضرورتی برای حضور آنها دیده نمیشود؟متفکرین حوزه مدیریت شهری بر این باورند که شورای متخصص مفید و ضروری است تا بتوانند به خوبی نیازهای تمام اقوام و اندیشه ها را شناسایی و در جهت براورده کردن آنها کوشش نماید و عقیده دارند که شورای غیر متخصص میتواند آسیبهایی همچون : ١- جانمایی های غیر کارشناسانه ٢- هدر رفتن منابع مالی به لحاظ عدم استفاده بجا ٣- برنامه ریزی های پراکنده و موقتی ۴- عدم ترسیم چشم انداز بلند مدت … به همراه داشته باشد. 

از سوی دیگر بعضی بر این باورند که نبود متخصص در شورا باعث عدم کارایی شورا نمیشود و الزامی در این خصوص نیست  چراکه اساسا موضوعات مربوط به شهر چالش ها و پیچیدگی هایی خاص خود را دارد. 
با توجه به دو نظریه بیان شده به نظر میرسد برای رسیدن به یک برداشت درست از ترکیب اعضای شورای شهر عوامل گوناگونی باید در نظر گرفته شود که یکی از این عوامل توجه به راههای کسب درامد برای شهرداری هاست که از اهمیت خاصی بر خوردار است .
در گذشته شهرداری به راحتی میتوانست از راه دریافت پروانه،  مجوز تغییر کاربری یا از طریق عوارض های خاصی کسب درامد نماید بنابراین دغدغه ای در خصوص راههای درامدی دیگر نداشت اما آنچه در شوراهای آینده مهم و ضروری به نظر میرسد آینده اقتصاد شهر و اتخاذ راهکارهای مدیریتی و علمی جهت احصا درآمد در شهرداری است که این مهم حضور متخصصین در شورا را ضروری مینماید. 
در کنار این بینش،  جامعه نیازمند افرادی جامع نگر که توانایی تحلیل تمامی مسائل و مشکلات شهری و کشوری، آشنا با سبکهای مدیریت کلان،  آشنایی با ساختار حکومت و همچنین ارتباطات بسیار قوی در لایه های کشوری می باشد،  لذا تخصص در کنار تجربه و ارتباطات برون سازمانی قوی،  ضرورتی انکارناپذیر به نظر میرسد.
خلاصه ی کلام اینکه، شورای مقتدر و متخصص در کنار ایجاد چشم اندازی بلند مدت برای شهری آباد،  توانایی پرورش مدیرانی شایسته و پاسخگو را دارد چرا که مردم مطالبه گر نقش بی بدیلی در گزینش آنها داشته اند.