مردم کنگان نیاز به «تفریح» و «تنفس» دارند !

ثلاث – محسن صفایی: با آغاز خنکی هوا، روی آوردن مردم به تفریحات و سرگرمی های مختلف به طور گسترده شروع شده و به طور قطع شلوغی این شبها از دید کمتر کسی پنهان خواهد ماند.

در این بین نقش مسوولین و بالاخص مدیریت عمران شهری در ایجاد فضایی مفرح که خانواده ها بتوانند از آن استفاده کنند پررنگ و حائز اهمیت است.

علاوه بر اینکه شهر کنگان از حیث امکانات تفریحی و شهربازی دچار ضعف بزرگی است، عدم توجه جدی به ساخت مجموعه های تفریحی و ورزشی با امکانات به روز در کنار ساحل و پارک های درون و برون شهری نیز غیر قابل چشم پوشی است.

گرچه پارک ها و ساحل سازی های شهر کنگان با امکاناتی نچندان جالب و بعضاً فرسوده و قدیمی در این شب ها درهای خود را به روی اهالی شهر و مسافران گشوده است اما وجود وسایل مدرن و هیجان انگیز و ایجاد لحظاتی سرشار از خاطره و شادی برای هر فرد در شهربازی شهرهای دیگر این ابراز تاسف را در محروم ماندن شهرکنگان به عنوان پایتخت انرژی و اقتصادی کشور ایجاد می کند.

وعده ساخت پارک های خلیج فارس و کوهستانی چشمه پس از سال ها که با نام خود هیاهوهای زیادی ایجاد کرده اند و با نام خود دلفریبی های زیادی را در میان خانواده ها داشته اما هنوز نتوانسته اند شکل حقیقی میان رویاهای شبها و روزهای تعطیل را به خود بگیرند.

علی رغم این که رویای شهربازی مدرن برای مردم امری دست نیافتنی به نظر می رسد، ولی بودن این گونه اماکن از ضرورت های اجتناب ناپذیر برای شهر کنگان است که روزمرگی و حضور خسته کننده صنعت را کمرنگ تر کند و از غفلت مدیران، این خلاء، امروز خود را به طور خاص نشان می دهد.

کمبود مکان تفریحی مناسب و شهربازی (به معنای واقعی) در شهر بندری کنگان نه تنها برای شهروندان بلکه برای گردشگران نیز جای تعجب دارد و موجب دلسردی سرمایه گذاران بومی و غیر بومی شده است به طوری که حتی بخش خصوصی جرأت ورود به این حوزه را ندارد و کسی این ریسک را تا کنون نپذیرفته است و در صورت اجرای این گونه طرح ها؛ بخش خصوصی به جای ایجاد فضایی شیک، مدرن، خلاقانه، جالب توجه و درخور شان مردم فقط با نگاه رفع تکلیفی و رسیدن به منافع شخصی آن را سر هم بندی می کنند.

وجود برخی نارسایی ها از جمله نبود مکان های تفریحی مناسب، جدید و یا حتی متناسب با ویژگی های بومی و محلی در جذب گردشگر در یکی از متنوع‌ترین شهرستان های ساحلی کشور که سه مقوله تجارت، تاریخ و صنعت را به خوبی در خود جای داده است، مردم و مسافران این شهرستان را آزار می دهد .

اماکن تفریحی طبییعی شهرستان کنگان پس از حضور گسترده صنعت در این شهرستان تا حد زیادی نابود و یا محدود و محصور شده اند و امکان ورود گردشگران و حتی مردم بومی به این مکان ها وجود ندارد و به جای تقویت این گونه اماکن، صنعت خودمختارانه داوطلب نابودی آنها شده است تا مردم با رغبت بیشتری دست از اینگونه تفرجگاه ها بکشند.

شهر کنگان از جنوب محدود به سایت ۲ پارس و از شمال نیز به زودی با شهرک صنعتی محصور خواهد شد و مسئولان امر نیز باید راه چاره ی مناسبی برای این معضل بیابند.

مردمی که در شهر کنگان زندگی می کنند نیاز به تنفس، آرامش، تفریح، امکانات و تنوع دارند تا از یک نواختی زندگی صنعتی خارج شوند.

هر عملی از سوی مسئولان سر بزند از دید شهروندان پنهان نمی‌ماند و طرح هایی که به هر علتی آغاز و ناتمام می‌ماند،‌ حکایت از عملکرد مسئولان آن شهر دارد که نباید با کارشناسی ناصحیح در اجرای آن طرح، علاوه بر رفع تکلیف در اجرای آنها؛ مدت‌ها بودجه‌های کلانی که می‌توانست برای اجرای طرح های دیگر اختصاص یابد ، به سمت یک طرح آن هم بصورت ناقص سرازیر شود.
گسترش و اهمیت به گردشگری باعث اشتغالزایی و بهبود معیشت مردم علی الخصوص ارتقاء کیفیت زندگی در مناطق شهری می شود و از طرف دیگر زمینه  همیاری عموم را با هدف تعامل گسترده اجتماعی فراهم می کند، امری که علیرغم تلاش دستگاه های مربوطه در شهرستان هر سال با شکست مواجه شده است.

امید می رود که با برنامه ریزی دقیق و هدفمند و همچنین بهره مندی از طرح های جدید در حوزه عمران شهری و صنعت توریسم در شهرستان بالقوه و بندری کنگان آن را اقتصاد تک قطبی صنعتی خارج و با در اولویت قرار دادن پتانسیل های قدرتمندی همچون تجارت، گردشگری، صیادی، کشاورزی و … و با بالفعل نمودن آنها شیب توسعه و پیشرفت کنگان را با توجه به چشم انداز ۱۴۰۴ به سمت صعود همه جانبه سوق دهیم.