بروز شده در : چهارشنبه 8 فروردین 1403 ساعت 11:34 قبل از ظهر

آخرین اخبار

کد خبر: 43982
تعداد نظرات:۴ دیدگاه
تاریخ انتشار:پنجشنبه 23 شهریور 96 2:41 ب.ظ

جایگاه برنامه ریزی تفصیلی و تحلیل آن در آموزش و پرورش

ثلاث- دراین بخش می توان با توجه به لزوم اهتمام به نقش خود انتقادی و نقد درونی به ارزیابی شاخص های اصلی آموزش پرورش کنگان و نه نفی افراد و اشخاص پرداخت.

ثلاث- عبدالمجید اورا: سپاس و ستایش  مخصوص خدائیست که مرا انسان آفرید  وکسوت معلمی داد و توان نقدی سلیم بر پایه ی تشخیصی صحیح عطا کرد و هنر معلمی را  به اصالت  دراندیشه  و صداقت در گفتار و پایائی کردار رهنمون ساخت ….

و اما بعد:

دراین بخش می توان با توجه به لزوم اهتمام به نقش خود انتقادی و نقد درونی و به ارزیابی شاخص های اصلی آموزش پرورش و نه نفی افراد و اشخاص  پرداخت، چه اینکه همواره براین باور بوده ام “فکری که به میان نقد برود وازآن بیم نداشته باشد، شکست نخواهد خورد “و از این منظر نیاز مبرم حس می شود که به زوایائی هرچند مختصر ازنقش برنامه ریزی  وتاثیر آن بر دستاوردهای آموزش وپرورش بپردازیم:

و سئوالاتی پیرامون نتایج کمی و کیفی امتحانات  آموزش عمومی  و میانگین اکتسابی نمرات نهائی و ماحصل قبولی دانش آموزان شهرستان در کنکور ۹۶  و میزان تحقق  اهداف در پروسه ی انتظار حداقل ۱۲ ساله  دانش آموزان و اولیاء ایشان مطرح کنیم  و بدنبال پاسخ آن باشیم ؟

بخصوص اینکه بخشی از نتایج  اجمالی استان بوشهر دراین عرصه  از طریق کارشناسی  آموزشی برخی شهرستانها  قبل از آغاز سال تحصیلی جدید با تشریح راندمان کیفی و کمی واشکال ارتقاء آن اعلام گردیده ولی متاسفانه همچنان محافل عمومی کنگان گزارشی رسمی از وضعیت آموزشی  و میزان موفقیت دانش آموزان  خود بوِیژه در دو مقطع متوسطه ی اول و دوم  و کنکور سراسری  ۹۶ دریافت ننموده اند .

نکته مهم اینکه  بروز سردرگمی نسبت به این روند  و  بی اطلاعی شهروندان از  شاخص های عملکردی این  حوزه ی بنیادین  در  توسعه ی جامعه می تواند  پیامدی ناگوار بر جریان امور”آموزش وتربیت”  منابع انسانی  کنگان در دراز مدت بهمراه داشته باشد !

برای نمونه روشن است عدم اطلاع رسانی دراین وادی ، جای اگرواما وشاید در دستیابی احتمالی به جایگاه  معتبر  استانی  به دلیل میزان  کاهش موفقیت  و پائین بودن رتبه ی دلخواه باقی می ماند ؟ که اگراینگونه باشد  ثقل موضوع  نشان  دهنده این است  که آسیب ها و موانع ارتقاء کیفی آموزشی،همچنان بقوت خود باقی است  که باید علت این عدم رشد و احیاناً روند کاهش پیشرفت آموزشی در فرصتی  مناسب تجزیه و تحلیل  گردد و برای خروج از وضعیعت موجود  و بهبود مطلوب  این چرخه، ایده های موثری به میدان آورد .

نمی توان درمورد نتایج کنکور سخن گفت ولی درمقابل؛ از چگونگی مراحل  آماده سازی  دانش آموز ان وداوطلبان و پس زمینه  عملکرد آموزش و پرورش در مراحل  قبل از آن در آموزش عمومی وبرنامه ریزی سالانه غافل بود زیرا درنهایت نظام آموزش و پرورش مانند هرسیستم مشابه دیگر دراقصی نقاط جهان ، سیرمراحل مختلف  مقدماتی  را که پشت سرمی گذارد  متعاقب آن به ارزیابی دستاوردها ی مرحله اولیه را از ماحصل خروجی پایانی به کارکرد برنامه ریزی کوتاه  مدت،میان مدت و بلند موکول می کند.

در خصوص مشکلات پیشرفت تحصیلی و  دیدگاه مترتب بر نتایج نهایی جدا از  هرگونه توجیهی  باید چگونگی نگاه فکرآموزشی برفضای آموزش وپرورش ومدارس وفرایند پیشرفت تحصیلی در بعد جمعی و فردی  دانش آموزان  را بدقت مورد ارزشیابی قرار داد تا ببینیم چه برنامه های داشته ایم  و اصولاً سازوکاروچشم انداز آن به چه شکلی ترسیم شده است واهداف زمان بندی شده چگونه تعریف گردیده اند؟

شایان ذکر است که فرار از مطالعه ی دلایل واقعی که منجر به افت  تراز آموزش و پرورش در ابعاد مختلف و   دستاورد حداقلی در آموزش متوسطه اول ودوم تا کنکورمی شوند و درواقع بازتابی از به حداقل رسیدن توسعه ی مراحل ما قبل وعدم رعایت شاخص بهره وری مرتبط با  نظام آموزشی جاری بوده که درجای خود  قابل تامل وبررسی است.

اکنون ضرورت جدی مطالعه ی کیفی جهت دهی آموزشی وپرورشی  از طریق گروه های طولی دانش آموزان ثبت نام کرده در کلاس های  ابتدائی  تا پایان دوره ی متوسطه وپیش دانشگاهی طی سالهای اخیر و  تعیین نسبت درصدی  موفقیت های کیفی  حاصله وضریب  معدل ونمرات کمی ، و با توجه به آمارهای  دقیق آموزش و پرورش و  بازبینی دلایل افت ویا رها کردن  مدرسه و یا تکرار یک سال یا بیشتر خلال سالهای  تحصیلی  بیش از هرزمان دیگری احساس  شود وباید دید جایگاه برنامه ریزی برای دانش آموز ، کلاس درس، مدرسه و ارکان اداره آموزش وپرورش درچه قالبی عرضه واجرائی گردیده است ؟

 

طبیعی است که جریان کم عمق وسطحی حاکم بین مراحل مختلف آموزش عمومی یکی از  فاکتورهای منفی  هدر رفت منابع انسانی ، مالی و منجربه ازمیان رفتن اهداف محتوائی و کلیدی  و مواد درسی هدفمند در آموزش و پرورش بشمار آمده است و  این درحالییست که نتایج این مراحل بدور از فرمت های رقمی وآماری رضایتبخش بنظر نمی رسد زیراکه این فرایند  با حجم شعارها و هزینه ها و  سرمایه گذاری های مختلف آموزش و پرورش  واستانداردهای شناخته شده ی سال های اخیر وانتظارات جامعه قابل مقایسه نیست.

نظرات

  1. معلم says:

    باسلام.ممنون از جناب اورا.
    سطح دانش آموزان مدارس خیلی خوب است.زمینه پیشرفت بسیار مهیاست.اما آنچه در کنکور سد راه بچه هااست،نحوه مطالعه ونبود منابع خاص کنکور است.منابع عمده و ویژه هرگز به دست مدلرس شهرستانهای دور افتاده مثل کنگان نمیرسد.دانش آموزانی که در کنکور نتیجه میگیرند در کانونها میلیونها هزینه میکنن.کتابهای تستهای ویژه کنکور میخوانند ومنابع مطالعاتی آنها متفاوت است.کنکور واقعا آزمونی نابرابر است.بلید فکر اساسی برای دسترسی به منابع دست اول داشته باشیم.من با یکی از کانونها در تهران تماس گرفتم، وپکیج ریاضی میخواستم به من گفتند چون شهرستان هستید باید سطح سوم برای شما بفرستیم چون بچه های آن منطقه سطح بالا نیستند.

    • اورا/ نجوای کنگان says:

      با عرض سلام محضر همکار ارجمند :
      بنا ندارم که پاسخی به نظر جنابعالی داده باشم . بخصوص که پاسخ را خود لحاظ داشته اید:…. “سطح دانش آموزان مدارس خیلی خوب است.زمینه پیشرفت بسیار مهیاست»… به من گفتند چون شهرستان هستید باید سطح سوم برای شما بفرستیم چون بچه های آن منطقه سطح بالا نیستند”. ..
      با ادای احترام به حساسیت شما براین موضوع :
      چاره ی نمی ماند که تنها موارد ی از مطلب سابق خودرا بیشتر تشریح کنم …
      بعد ازاین بایدگفت: بسیار خوب ؛ وقت آن فرارسیده است که از خود بپرسیم دراین وادی چکارکرده ایم که دیگران ما را از فاصله ی دست کم ۱۰۰۰ کیلومتری اینگونه ارزیابی می کنند در حالیکه ما در مرکز داستان قرار داریم؟
      واقعیت امر اینکه کنکور جزئی از ماجراست و تنها قسمتی از خروجی آموزش عمومی نظام آموزشی،که بنحوی از انحناء در پایان هرسال تحصیلی جامعه آن را مورد ارزیابی قرار میدهد. و از جهتی دیگر با شما تا حدی موافقم که کلاس های پیشرفته وتکنیک های مطالعه وکتب کمک درسی یک عامل قابل توجه در نتیجه گیری دانش آموزان است .ولی آیا همه ی دانش آموزان موفق ودارای رتبه های بالا و توانمندی دستیابی آنها به رشته ی دلخواه خلال سالیان گذشته تابحال دراین اقلام کمکی (پکیج وکیت و… )که اکنون غالباً صبغه وبو رنگ تجاری یافته اند ، نهفته است( انبوه پیامک های تبلیغاتی این عرصه شاهد ملموسی براین ادعاست)؟. آیا سالهای متمادی که دراین منطقه امکانات مثل همیشه از سایر مناطق کمتربوده همین نتایج بدست آورده ایم و اگراینگونه هست تا کی باید این روال ادامه یابد و شکستن این بن بست بعهده کیست؟
      حقیر اگر مطلبی دراین باره نوشته است براین پایه است که قاعدتاً بسیاری از دوستان در خاطر شریف دارند . که آن گفتار رابر پایه ی پشتوانه ی موفقیت چشمگیر که طی سالهای گذشته در کارنامه ی آموزشی با کمک همکاران دارم بیان کرده ام . برای نمونه سال ۸۰ فقط برای یکسال در سمت آموزشی اداره آموزش وپرورش کار کردم ونتیجه ی باورنکردنی آن رسیدن آموزش راهنمائی درسطح آموزشی از ته جدول رتبه بندی مناطق به سطح اول استان بود ودر منصب مدیر پیش دانشگاهی با مساعدت همکاران وتلاش اولیاء هفت سال با همه ی موانع حداقل ورتبه های متفاوت بالا وپائین پیش دانشگاهی درکنکورحداقل رتبه ها (۵ ) جایگاه دست یافته میان همه ی هم استانی ها بوده است ..
      اینها را گفتم که میشود نتیجه گرفت اما رویکرد کدام باید باشد آن مهم است!
      رویکرد مورد نظر: این برنامه ریزی است که به ما در نحوه کار بهتر آموزشی کمک می کند
      استفاده از برنامه به ما کمک می کند تا بسیاری از سؤالات را پاسخ داده ومشکلات آموزشی را ازمیان برداریم و در بهترین حالت ممکن امتحان وکنکور را پشت سر بگذاریم و این آمادگی را برای ما ایجاد می کند تا علاوه بر مهیا بودندر جواب دهی به سئوالات چند جنبه ی فالگیر سر خیابان وکوچه به سئوالات چندگزینه ی کنکور وطریقه ی پرورش وعلت پرش کانگورو هم آشنا باشیم؟!
      شاید از نظر برخی، بنده عنصر مرغوبی برای اینکار نباشم ؟! که ملالی نیست، اما صاحب نظرانی درجامعه ی آموزشی وپروش کنگان هستندکه بمراتب بهتر از بنده معایت وآسیب ها را می شناشند و می توانند برای آن راهکاری تعیین کننده داشته باشند آیا از این ظرفیت استفاده شده است؟
      بر خلاف آنچه بسیاری از دست اندرکاران که فکر می کنند ، برنامه نویسی تنها نوشتن روئوس وعناوین فعالیت ها است ولی نتایج متعدد در فضا ومحیط آموزشی نشان داده که برنامه ریزی یک محاسبه دقیق منطقی است ، که نیاز به مقدار زیادی از تحقیقات وپژوهشها در پاسخ یابی به سئوالات و علت عقب ماندگی های گذشته- نیازمندها و آسیب های حال حاضرو ضرورت های آینده و چشم انداز پیشرو را درخود دارد که از طریق فعال کردن جنبه های ذهنی ومهارت های انتقال مفاهیم و میدانی کردن محتوای آموزشی در تضمین نتایج عملکرد مشارکت داده می شود وبنابراین برنامه طلق و گیره انداختن برای روزجلسه و سپس بایگانی آن بعنوان بخشی از آرشیو اعلام بیلان کارنیست..
      آمار و ارقام پژوهشی متنوع نشان می دهد که برنامه ریزی می تواند برای رونق روند آموزشی ازاین طریق وبکارگیری چندین شاخص استنباطی با همراهی مفاهیم دیگر به توسعه ی رضایت بخش آموزش منجر شود..
      آنچه که ذیلاً مطرح میکنم پیرامون تجزیه مفهوم علمی و عملی آموزش و پرورش است، از طریق بحث پیرامون برخی از شاخص هایی که منجر به تشکیل فرآیند آموزشی می شود باید به آنها پرداخت:
      که دراین راستا حداقل به ۹ شاخص برای اعمال دراین برنامه باید به آنها توجه داشت وباید دید آیا این بنحوه بکارگیری این شرایط بشکل مطلوبی دربرنامه طراحی شده درگیر و لحاظ می شود:
      – تصمیم گیری درآموزش وپروش
      – مدیرآموزشی
      – محتوا ورسانه
      – معلم/ دبیر
      – دانش آموز
      – روش شناسی
      – محل تحصیل (مدرسه/ کلاس)
      – ارزیابی زمانبندی شده
      – هدف
      از کسانی نیستم که عاطفی ویا تصادفی نظری داده ویا بخواهم مغرضانه درموضوعی صحبت کرده و ورود پیداکنم ، بویژه اینکه از محتوای سیاست های آموزشی حداقل از دودهه قبل که جگونه دراین شهر شکل گرفته، آگاه هستم وهمواره بعنوان دغدغه ی اصلی در سطح علمی و آموزشی شهرستان چگونگی دستیابی به آن نتایج آن را از نزدیک دنبال کرده ام ؟
      “مخاطبین عزیز”: راه ها ورویکرد مختلفی،روبروی آموزش و پرورش است …
      وقتی عرض می کنم به نقد تا بیخ فکر وذهن به آن اعتقاد دارم اول خود هم درموفقیت های مختلف دنبال کرده ام و برای نمونه اخیراً هم بارها ازدانش آموزان درسرکلاس درس خواسته ام که بدون ذکر نام کم وکیف شیوه ارائه درس بوسیله ی بنده را در قالب نوشتار ویاشفاهاً به من ارجاع دهند …
      ضرورت دارد که هر دستگاه آموزش و پرورشی و هر نظام آموزشی در درجه اول باید به قضاوت پیرامون میزان دستاورد ارزش های اهداف خود از یک سو وازجهتی به انتظارات جامعه، بعنوان چکیده ی از تجارب گذشته و پیوستگی آن با ماحصل کارکرد آن در آینده بیندیشد .
      ایده بنیادین توسعه هر جامعه محصول این دو ابتکار : یعنی کاربردی کردن پیشرفت فرهنگی وتوسعه ی آموزشی و ارتقاء مهارتها وفنون دست آمده است.
      صریح تراینکه ببینیم صرف نظر از نمره ومعدل وارقام وآمار- آیا طی کنندگان هرسال تحصیلی بعنوان دانش آموز تغییر ی دریادگیری دریافت داشته و انتظار عملکردی آن سال پشت سر گذاشته شده را ودرمجموع کل سنوات تحصیلی گذرانده را پاسخگو هستند و در کنار آن فارغ التحصیلان این نظام آموزشی به شأن اجتماعی برجسته و هدفهای تعیین شده با ایفای نقش در رفاه خود وجامعه دست می یابند ؟ یا همان روند کلی کلیشه ی غالب دنبال نموده و پس از فارغ التحصیلی باید تازه به باز آموزی و توانمند سازی دوباره بپردازند؟ … سپاسگزار عنایت تان
      موفق باشید

  2. معلم says:

    سلام از حسن توجه شما و هزینه وقتی که گذاشتید بسیار ممنونم.
    من خودم دبیر بازنشسته هستم.سالهای سخت و کمبود امکانات را تجربه کردم.سالهای بی دبیری وسرگردانی خوب یادم هست.سالهایی که تمام همدوره ای هایم نهایت تلاش در مدرسه داشتیم.و موفق شدیم با وجود نابرابریها،به آرزوهامان برسیم و معلم شویم.اما روی سخنم با نل امروز است.آقای اورا،دغدغه شما را سخت قبول دارم واز تلاشهای شما برای فرزندان کنگان آگاهم.اما امروزه در مسئله کنکور ،کار به جایی رسیده که اگر هزینه خرید کتابهای سنگین تست های کنکور نداشته باشی موفق نمیشوی،مشاور آنچنانی نداشته باشی موفق نمیشوی.این دانش آموزان سخت کوشی که در سالهای اخیر موفق شده اند بیش از اینکه تلاش کنند زجر هم کشیده اند بیش از آنکه ما فکر کنیم.شاید بگویید سخنی گزاف میگویم من برای فرزندم سه عنوان کتاب تهیه کردم با قیمت ۲۵۰ تومان کمترین هزینه کتابهای تست قیمت ۳۰ هزار تومان به بالاست.امروزه ،کنکور باید گفت انحصاری شده،در اختیار عده ای مایه دار است.تلاشهای فرزندان ما باید بیش از ۵۰ برابر باشد تا موفق شوند.واین ظلم مضاعفی است که در حق بچه های ماشده است.ما قطب ۵ در کنکور شناخته میشویم وبه قول خودشان سهمیه مناطق داریم.اما آنطرف ،رتبه مناطق دیگه به فرض مثال اگر ۳۰۰۰باشه حدود۰ ۲۰۰ دو هزار وخورده ای به حساب میاد.چون قطب ۵ جمعیت زیادی دارد.دانش آموزان ما بعد از عید با مشکل عدیده ای رو به رو میشوند،آب وهوای نامناسب،توان درس خواندن در وقت طلایی از فرزندان ما میگیرد.مهر وآبان خود شما شاهد هستید که باز هوا گرم است.اما برای شهرهای دیگر کشور وضعیت کاملا ایده آل است.فروردین در اکثر شهرها سال چهارم تعطیل میشود و جاهای دیگر کشور تا بهمن بچه های سال چهارم ،مدرسه می آیند.بهترین مشاوران تحصیلی،بهترین کانونها با استادان خبره که معمولا طراح کنکور هستند همه در اختیار از ما بهتران هستند.
    من همه چیز را درکنکور نمیبیم.اما برای وارد شدن در جامعه امروزی،نیاز به تحصیلات عالیه دارید.و آن هم،اول کار ورود به دانشگاه ست.اما بعد برای ورود برای کار هم بخت با تحصیلکردگان دانشگاههای مطرح است.که در هر صورت از تیر رس فرزدان ما دور وخیلی دور است.بچه های اینجا مستعدتد اما زمینه های پیشرفت ندارند.محروم مانده اند وکسی نیست صدای فریادشان به گوش دست اندرکاران برساند.کنکور به شیوه زمان ما نیست به صورتی است که فقط کسانی وارد میشوند که خرج کرده اند واز هفت خوان رستم گذشته اند ما باید در این منطقه کاری کنیم این نابرابریها را از میان برداریم وگرنه به جایی نخواهیم رسید.فرزندان ما آیتده اینجا هستند که دارند به نوعی زیر چرخ بی عدالتیها له میشوند.

  3. اورا / نجوای کنگان says:

    سلام علیکم . ممنون از حسن نیت وعلاقمندی تان به امور ویژه نسل فعلی وآینده در عرصه ی آموزش وپرورش . … . از اینکه وقتتان را گرفتم عذر می خواهم …موفق باشید

ارسال نظر

این خبر برای شما تهیه شده است لطفا نظرتان را بیان کنید.

یادداشت سایت

متن