بروز شده در : چهارشنبه 8 فروردین 1403 ساعت 11:34 قبل از ظهر

آخرین اخبار

کد خبر: 44671
تعداد نظرات:یک نظر
تاریخ انتشار:سه شنبه 25 مهر 96 6:20 ق.ظ

مدرسه ی میانلو؛ کوخی در کنار کاخ !

اختصاصی ثلاث – حسن عبدالهی : چند کانکس فلزی رنگ و رو رفته که یک فنس سیمی مشبک اطراف آن را احاطه کرده و بیشتر به پاسگاه های ژاندارمری قدیم در نقاط دور افتاده ی مرزی شبیه بود، در کنار ساختمان مدرسه ی سابق قرار داده و مثلاً سرپناه و مدرسه ای را برای دانش آموزان ساخته بودند !

اختصاصی ثلاث – حسن عبدالهی : روزگاری، از درگاه کاشانه های سنگی و گلی روستای میانلو و از فراز تپه های ساحلی این روستا می شد عقاب آسا تا دور دست های نیلی خلیج فارس را به نظاره نشست . بوی خوش گیاهان معطر کوهپایه از یک سو و نسیم خوش دریا از سمت دیگر ، این دهکده ی قدیمی را به آغوش می کشیدند و وفور نعمت در کوه و دریا، مردم را به زندگی امیدوار و شادی و نشاط را در کانون گرم و صمیمی روستا، افزون می کرد .
مادران از فراز تپه های مشرف بر ساحل، با عشق و لذت، بازی و رفت و آمد و جنب و جوش کودکان دلبند خود را در آفتاب دلچسب زمستانی، در محوطه ی جلوی مدرسه که در چند متری ساحل زیبا و شنی روستا بنا شده بود، به تماشا می نشستند .
ساختمان سنگ و گچی مدرسه ی روستا با ابهت و شکوه تمام، همسایه ی دریا بود و از نظر زیبایی و استحکام بر دیگر خانه های گلی روستا فخر می فروخت !

دانش آموزان، فارغ البال و امیدوار، دانش می اندوختند و بزرگ می شدند تا بتوانند نقشی در بزرگی عظمت روستا و منطقه و کشور خود ایفا نمایند .
… اما عظمت و بزرگی و شکوه و جلال مسیر دیگری را برای رسیدن به روستا برگزیده یود ! صنعت و شکوه و ثروت قدم به منطقه نهاد و تمام تپه ها و کوهپایه ها و ساحل شنی و درختزارهای اطراف روستا را به سیطره ی خود در آورد و سیم ها و فنس ی خود را تا جلوی درب خانه ها و آغل ها و قایق های روستا کشید . روستا محاصره شد، بعضی خانه های روستا در محدوده ی شرکت قرار گرفت و ساکنان آنها به ناچار به روستاها و شهرهای اطراف مهاجرت کردند .
شرکت، حتی ساختمان مدرسه و محوطه ی ساحلی اطراف آن را هم به تصرف در آورد و اطراف ان را فنس کشید !
مردم روستا، شورای محل و مسئولان آموزش و پرورش به تکاپو افتادند و مسئولان شرکت را واداشتند که میله های فنس های آهنی شرکت را چند متر آن طرف تر از مدرسه در زمین فرو کنند و ساختمان مدرسه و محوطه ی آن را دوباره آزاد نمایند . همان زمان، در جلسه ای که در منطقه ی ویژه در عسلویه برگزار شد، به مسئولان آموزش و پرورش وعده ی ساخت یک مدرسه ی امروزی و مناسب و مدرن را دادند؛ اما دیگر کار از کار گذشته بود و با مهاجرت اجباری تعدادی از خانواده ها، تعداد دانش آموزان به شدت تقلیل یافته و تعداد باقی مانده، بسیار کمتر از حد نصاب تشکیل مدرسه بود !
مسئولان شرکت برای جبران این ناکامی و تنگنایی که برای مردم روستا به وجود آورده بودند، دو دستگاه مینی بوس را کرایه گرفتند تا دانش آموزان را به روستای همجوار یعنی “برکه چوپان” ببرد و در مدرسه ی آن روستا درس بخوانند .
با این وجود، وعده ی ساخت یک مدرسه ی مدرن و مناسب همچنان پا بر جا بود . مسئولان شرکت همچنان وعده می دادند و گویا هنوز هم وعده می دهند که این مدرسه را بسازند .
اوایل مهر ماه امسال اما، کارگران و عابرانی که از جاده ی ساحلی می گذشتند و به سر کار خود در شرکت های منطقه می رفتند، با منظره ی عجیبی مواجه شدند !
چند کانکس فلزی رنگ و رو رفته که یک فنس سیمی مشبک اطراف آن را احاطه کرده و بیشتر به پاسگاه های ژاندارمری قدیم در نقاط دور افتاده ی مرزی شبیه بود، در کنار ساختمان مدرسه ی سابق قرار داده و مثلاً سرپناه و مدرسه ای را برای دانش آموزان ساخته بودند !
کانکس هایی که نه از نظر شکل، نه از نظر مصالح، نه از نظر نمای خارجی و نه از نظر نمای داخلی، هیچ سنخیتی با یک محل تعلیم و پرورش و درس و علم ندارد !

حالا دیگر مادران، از فراز تپه های مشرف بر ساحل، آن منظره ی شکوهمند سابق را نمی بینند. بلکه غمگنانه، طفلان خود را از پشت فنس های آهنی، در کنار کومه هایی از آهن، مشاهده می کنند که چه مظلومانه در کنار تأسیسات عظیم صنعتی، که باید نوید بخش زندگی و امکانات و رفاه بیشتری برای آنها می بود، در هم می لولند!
حتی مجال کودک بودن و نشاط و سرخوشی کودکانه از آنها گرفته شده است .
این بار نمی دانم مسئولان صنعتی چه وعده ای به شورای محل و آموزش و پروش کنگان داده اند و چه قول هایی را ردیف کرده اند که آنها پذیرفته اند کودکان دلبند منطقه را در این فضای آهنی به تحصیل وادارند !
شاید وعده داده باشند که به زودی مدرسه ی بزرگ و باشکوهی برای مردم روستا می سازند !
اما به هر حال، وضعیت فعلی و منظره ی کانکس آهنی محقر در کنار تاسیسات عظیم مجاور روستا، به هیچ وجه قابل تحمل نیست و آن را می توان مصداق عینی کاخ و کوخی که در نهج البلاغه ی حضرت امیر مطرح شده ، به شمار آورد .

*باید چاره ای اندیشید*

نظرات

  1. مسلم says:

    درود بر همشهری دلسوز و با سواد شهرستان

ارسال نظر

این خبر برای شما تهیه شده است لطفا نظرتان را بیان کنید.

یادداشت سایت

متن