سیروس مهاجری

سیروس مهاجری متولد سال ۱۳۴۵ در شهرستان دشتی و ساکن کنگان است.از حدود ۳۰سال پیش کار شعر را شروع کرده و در قالب نیمایی، سپید، دوبیتی، مثنوی و غزل شعر می سراید.

او از سال ۱۳۶۲ تا۱۳۷۰ به مدت ۸ سال مسئولیت کانون شعرا و نویسندگان اداره ی کل آموزش و پرورش استان بوشهر را عهده دارد بوده و هم اکنون عضو انجمن ادبی شهرستان کنگان است. تا کنون کتاب مستقلی از ایشان به چاپ نرسیده ولی اکثر اشعار خود را در نشریات کشوری و استانی منتشر کرده است.

نمونه ی شعر :

مگو که قصه مـگو من ز قصه لبریزم                          مدام قصه اشک از دو چشم می ریزم

تو از نشاط شرابی همیشه لبریـزی                         و من ز تلخی شربی مدام لبریزم

لبم به گریه اگر می گشایم از درد است                     اگر تو خنده کنی من به خنده برخیزم

نگاه زرد من از سینه می دهد پیغام                          من از تبار درختان زرد پاییزم

دو چشم ماه اگر وا کنی به یک لبخند                        به آسمان شبت من ستاره می بیزم

مگر قرار جنون است و بیخودی این جا                        که من به راه تو از عقل نیز بگریزم

برو که دست پر احساس من هوس نبود                      من التجای محبت به چشم می بیزم