تصویب طرحی مغایر با متد و نظریه های شهرسازی/

جانمایی قابل تامل برای شهرک صنعتی کنگان

ثلاث – اکبر طهماسبی : امروزه با توجه به بیانیه هزاره سوم سازمان ملل متحد و اجلاس های متعدد در سراسر دنیا، پایداری به عنوان بخش اساسی نظم جهانی شناخته می شود و توسعه پایدار از اصولی است که اندیشمندان و صاحب نظران آن را مورد توجه قرار می دهند.
این بدان معناست که حفظ استانداردهای سطح زندگی آینده بشریت اهمیت بسیار زیادی دارد به طوری که دیگر نمی توان از محیط زندگی انسان ها همانند گذشته بهره برداری و استفاده کرد.

شهرک صنعتی کنگان

در زمینه زیست محیطی و حفاظت از محیط زیست کنوانسیون های بین المللی متعدد‌ی برگزار گردیده که ایران نیز در آن شرکت داشته که از جمله آنها می توان به کنوانسیون منطقه ای کویت اشاره کرد که با هدف همکاری دوباره و حمایت و توسعه محیط زیست دریایی و نواحی ساحلی خلیج فارس و دریای عمان در برابر آلودگی شکل گرفته است .
آلودگی دریایی منطقه مشترک بین کشورهای شرکت کننده توسط نفت یا سایر مواد مضر یا سمی ناشی از فعالیت های انسان در خشکی و یا در دریا و از طرفی افزایش شهرنشینی و بروز معضلات زیست محیطی در دهه‌های پایانی قرن بیست و یکم، بحث توسعه پایدار شهرها را پیش روی متخصصان و صاحبنظران مسائل شهری قرار داده است.
هدف از بیان مقدمه ای که در ابتدای این نوشته آورده شد، این است که در شهرستان کنگان نیز افزایش جمعیت شهری، مهاجرت از روستا و شهرهای بزرگ و کوچک به سمت شهرستان باعث شده تا این شهرستان (بویژه بندر کنگان) با مشکلاتی مانند کمبود مسکن، اشتغال، تورم، آسیب های اجتمای و فرهنگی و آسیب های کشوری و استانی از نظر شهرسازی مواجه شود و انتظار می‌رود که در سالهای آتی و نسل های آینده بتواند جوابگوی نیاز های تفریحی و گردشگری کشور، استان و شهرستان باشد.

با توجه به وضعیت موجود و واقع شدن شهرک صنعتی کنگان در این ساحل که مغایر با هرگونه متد و نظریه های شهرسازی، توسعه پایدار شهری و مدیریت شهری است این انتظار از مقامات ، مسئولین و مدیران ارشد استان و شهرستان می‌رود که در خصوص تحقیق و تفحص و مطالعه مساله بوجود آمده اقدام نمایند و همچنین از آنجایی که ابتدای شروع ساخت و ساز و ایجاد زیر بنای شهرک صنعتی است، ترتیبات مقتضی و لازم، اتخاذ و نسبت به سالم سازی منطقه و ساحل باقی مانده شهرستان و انتقال وجابجایی شهرک صنعتی شهرستان تلاش کافی و لازم بعمل آورند.
کمی اندیشه کنیم
جنگ انسان و طبیعت تا کی؟
مرگ ماهی ها تا چند؟
کو دگر شیر و پلنگ
جوجه سار چرا افتاده؟
از چه رو بال کبوتر زخمی است؟
پر پرواز کبوتر بشکست
لانه گرگ چرا ویران است؟
شهرها ز چه رو بی آبند؟
کمی اندیشه کنیم
اب اگر آلوده
دشت اگر بی هوا
آسمان بی گنجشک
و درختان؛اگر از زمزمه گشتند تهی
چه جوابی داریم
کودکی را که به خود خواهد گفت :
((حق)) ما را خوردند . سهم ما را بردند …
اکبر طهماسبی
دانشجوی دکترای جامعه شناسی