نامه ای سرگشاده به فرماندار شهرستان دیر

( تامین امنیت آرامش جامعه )
نامه ای سرگشاده به جناب حمزه اعتماد فرماندار دلسوز و بی ادعا و ریس شورای تامین شهرستان دیر

ثلاث – سید مرتضی کراماتی : جناب آقای اعتماد بزرگوار که دلسوزی و خاکی بودنتان در کنار پیگیری تان در مسایل مختلف ، بارزترین نماد انسانیت و شرافت وجودتان می باشد ، بعنوان رهگذری در امورات جامعه ی کوچک و رو به توسعه ی ناموزون شهرستان دیر با رصد اتفاقات روزمره و شنونده ی حرف و حدیثهای مردم بخصوص هم نسلان خود و بیننده ی تلخی ها و نابرابری های اجتماعی اطراف خود ، شما را هم بعنوان عالی ترین مقام دولتی و هم بعنوان دلسوزی درد آشنا که چند صباحی به مدد شخصیت نجیب و فطرت ذاتی تان ، عهده دار مسولیتی خطیر در شهرستان دیر هستید را مخاطب قرار می دهم تا هم مطلب را بخوانید و هم در مقام بررسی موضوعات و مشکلات حاد جامعه با تشکیل کارگروهی جدای از کارگروههای فرمایشی و خارج از دستورات اداری که گاها بدون خروجی تشکیل می گردد ، به بررسی مشکلات روحی جامعه بپردازید و بجای برگزاری نشستها و همایش ها و جلسات تکراری که در طول سال برگزار میگردد و حاصلی غیر از هزینه ی مالی اش برای برخی از ادارات و سازمانها چیزی در بر ندارد ، مجمعی فراهم آید تا با دعوت از متخصصین رشته های روانشناسی و تحصیل کرده ها و با دعوت از نخبگان و افراد تحصیلکرده و آگاه با هویت شهر و دیار خود از هر ۴ شهر شهرستان ،بدون در نظر گرفتن خط و جناح افراد، به آسیب شناسی موارد مبتلا به جامعه پرداخته شود و یقین بدانید که مفید واقع میگردد .
فرماندار محترم گاهی فکر میکنم که چرا در جامعه ی ما و در موقع بروز حوادث و اتفاقات ، گروهی دوست دارند صورت مسله را به بهانه ی اینکه درج خبر یا دهان به دهان شدن موضوع ، موجب خدشه دارشدن نام شهر یا شهرستان می شود ، از انتشار چنین اخباری جلوگیری کنند و بجای ریشه یابی اصل ماجرا از بازگو کنندکان خبر و رویداد، شاکی میشوند که انگار او مسبب این جنایت است .
مدتی است شهرستان دیر و بخصوص در فاصله ی کمتر از بیست روز شاهد اتفاقات تلخی هستیم که به مرگ افرادی ختم شده که هر کدام در جای خود و جدای از شخصیت و جرم مقتولان ، باعث پریشان حالی جامعه شده و ترس از تداوم چنین جنایاتی ، همه را به شوک فرو برده و اینجاست که وظیفه و رسالت دستگاهها و نهادهای مسول دو چندان میگردد . شورای تامین شهرستان باید تکان اساسی به خود داده و با تشکیل جلساتی خارج از دستور کار ، با دعوت از نخبگان و روانشناسان به ابعاد اینگونه وقایع بپردازند و اینکه علل این حادثه ها چیست .
با مروری بر مصوبات جلسات شورای تامین در بحث مواد مخدر ، قاچاق کالا و ارز ، سرقت و مسایلی که موجب ناامنی جامعه گردیده ، در کدام موضوع توانسته در زدودن آن از جامعه موفق باشند و ای کاش بجای رصد اندیشه ی افراد و اینکه این چه خط و جناحی است و آن در سیستم ما مخالف است یا موافق و یا بجای دنبال کردن جمع آوری ماهواره از بام خانه ها به این هم فکر می کردند که ترویج بساط فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی و حتی مسببان قاچاق و حتی فروشندگان دیش ماهواره از کجاها حمایت می شوند و مارها ی خوش خط و خال همان افرادی نباشند که از امتیازات دولتی و بیت المال برخوردار باشند . که حتی در جریان بررسی پرونده هایشان به خطوط قرمز که برسند کی بود کی بود من نبودم به تراژدی غمگین این سالهای جامعه ما تبدیل شود و بجای تنبیه و مجازات از آنان بعنوان گلهای سرسبد خدمت نام برده شود . از سویی دیگر صدا و سیما و برخی گویندگان مذهبی بجای کوبیدن بر طبل جنایات گروهکهای تکفیری یا داعش ، در صدد این باشند که در جامعه ما که ادعای مذهبی بودنش ، وسیله ی دخل و خرج برخی ها گردیده چرا روزانه شاهد چنین جنایاتی هستیم . اگر برخی دوستان از راه دلسوزی نگران این هستند که درج اخبار مربوط به جرم و جنایتها موجب خدشه دار شدن نام شهر و دیارمان میگردند. چرا به عمق ماجرا پی نمی برند که این آتش امکان دارد روزی دامن خودشان نیز بگیرد و چرا داستان کشتی نشستگان و اینکه شخصی میگفت من فقط زیر پای خود را سوراخ میکنم، در ذهن مرور نمیکنند. در جامعه ی امروز که رصد اخبار و اتفاقات دست کمی از سرعت نور ندارد چگونه می توان از نشر اخبار جلوگیری کرد. امید که جناب فرماندار این مرقومه را با تامل بخواند و آن را مورد عنایت ویژه قرار دهد .