بلوغ سیاسی در مقابل بُلُف انتخاباتی؟

در منابع غنی آموزه های دینی عهدنامه ی مالک اشتر آمده است که امام علی (ع) علیه السلام در واقع اوج بلوغ زمامداری و حکمرانی امور مردم و مملکت را درقالب فرمانی به مالک اشتر به همگان یادآوری می فرمایند: ای مالک آگاه باش… خواص و نزدیکان کسانی هستند که به هنگام فراخی و آسایش بر دوش والی باری گران‌اند و چون حادثه‌ای پیش آید کمتر از هر کس به یاریش برخیزند و خوش ندارند که به انصاف درباره آنان قضاوت شود. اینان همه چیز را به اصرار از والی می‌طلبند و اگر عطایی یابند، کمتر از همه سپاس می‌گویند و اگر به آنان ندهند، دیرتر از دیگران پوزش می‌پذیرند. در برابر سختیهای روزگار، شکیبائیشان بس اندک است. اما ستون دین و انبوهی هیبت مسلمانان و ساز و برگ در برابر دشمنان، عامه مردم هستند، … پس، باید توجه تو به آنان بیشتر و میل تو به ایشان افزونتر… و در صلاح امور شان و آبادانی  “شهرشان” کوشاترباش…
پس باید آنگونه عمل کنی، که  پس  از پایان زمامداری ات، قضاوت  و ارزیابی مردم  از تو آنچنان باشد که تو در روز بازپسین از خدای بزرگ انتظار داری با تو روبرو شود.

یکی از مزایای عرصه ی  انتخابات اینست که برخی از امور پیچیده،مسکوت مانده و منجمد شده معنوی و مادی تا قبل از کوران انتخابات آزاد و رها شده و به میدان می آیند و باب تفکر و صرف زمان انرژی و تحرک میدانی آشکارتر از پیش می شود .

برای کسی که واجد شرایط و صلاحیت لازم با توانمندی عمومی است حضور دراین عرصه تنها یک حق نیست بلکه یک مسئولیت است و چه بسیار پیش می آید که نقد عملکرد برخی نمایندگان در دوره هائی با عناوینی چون ناکارآمدی، کارکرد ضعیف و کارنامه ی بانمره ی پائین و روش های پیگیری ناموفق و یا… در  میان لایه های مختلفی از جامعه مطرح شده است و در مقابل از نمایندگانی دیگر، برخودار  از سواد فرهنگ سیاسی بادیدگاهی فرا زمانی و فهرست برنامه های متمایز عملی، روابط عمومی قوی ، قدرت بالای گمانه زنی و چانه زنی و کارنامه ی درخشان یاد شده است که نشان رشد و بلوغ سیاسی و قدرت ارزیابی عامه است.
وقتی از بلوغ سیاسی حرف می زنیم یعنی ضمن اینکه ما می توانیم یک منتخت اصلح و برتر را برگزنیم منتخبی که می تواند با چالش های اصلی این حوزه انتخابیه روبرو شود و با برنامه های خود مشکلات را مرتفع نماید  همین منظور ماست.
بنظر می رسد حداقل ۷ چالش اصلی از حوزه جنوبی خواسته یا ناخواسته در دوره چهارساله نمایندگی مجلس دهم قراردارد:

۱- چگونگی سهم و بهره برداری مردم حوزه انتخابیه از منافع سرریز و فرصت های موجود در حوزه انرژی پارس جنوبی،پالایشگاه ولیعصر جم  و احتمالاً پارس شمالی در ابعاد مختلف اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی

۲-  ارتقاء زیر ساخت ها – خدمات و سرویس دهی تجارت (منطقه آزاد تجاری) و صیادی در پایانه های ساحلی و تاسیسات و موسسات خدماتی، رفاهی، فرهنگی متنوع مرتبط  عمومی ودولتی

۳- ترسیم طرح جامع چشم انداز ده ساله توسعه منطقه با تکیه بر برنامه ششم توسعه  کشور

۴- حفاظت از ماهیت و فرهنگ بومی منطقه در چهارچوب سامانه ها و سازکار تعریف شده

۵-چگونگی رفع معضلات زیست محیطی و آلودگیهای منابع در پیوست صنعتی شدن منطقه

۶- مطالبه ی بخشی ازمدیریت منطقه ی حوزه انرژی و واگذاری به مدیران بومی

۷-تغییر نوع نگاه مرکز نشینان به ویژه در پایتخت به مطالبات مردم این منطقه…
نحوه ی مشارکت در انتخابات مجلس و انتخاب نماینده؛ منعکس کننده نوع مطالبه گری،سطح درک نخبگان و آحاد جامعه ما در بازیابی حقوق و خواسته های ماست .
و درمورد بلف و ظاهرسازی پیش از “انتخاب” شاید این مثال تاریخی تاحدی کافی باشد که مثال برای تبیین موضوع است و نه قیاس: عبدالملک مروان، پنجمین خلیفه اموی (بنی امیه) او را “حمامه المسجد” یعنی کبوتر مسجد می گفتند چون دائم در مسجد الحرام بسر می برد و قرآن می خواند. می گویند: روزی که به این آیه  از سوره کهف ( قال هذا فراق بینی و بینک سأنبئک بتأویل ما لم تستطع علیه صبرا ( ۷۸ )( گفت : اکنون زمان جدایی میان من و توست و تو را از راز آن کارها که ، تحملشان را نداشتی آگاه می کنم ) :از قران کریم رسیده بود به محض رسیدن خبر انتخابش را به خلیفه گری دریافت همانجا قران را بست و از همان وقت همه ارزش و آرمانها و اصول اسلامی را پایمال کرد .
ولی در وضعیت فعلی منطق حاضر ما معرف اهمیت توقعات و تکوین رشد سیاسی و میزان تعهد و اصرار با انتخاب آگاهانه برای تحقق اهداف عامه است و این هوشمندی جمعی نخبگان است که می تواند” فضای غالباً تخریب و اکثریت خاموش ” را به  ترسیم مفهوم زیبای مشارکت سیاسی برای “سرنوشتی خود رقم زده” در منطقه  آماده کند.که طبعاً در مطالعه ی دقیق و علمی، نیازها، ضرورت ها و اهداف منطقه نهفته است و نه رسیدن به یک کرسی چهارساله در مجلس با  محض ادعا و طرح ظاهر سازی و شعار صرف؟