انبار سرطان پالایشگاه‌های گازی پارس جنوبی

یکی از مهمترین علت‌های آلودگی عجیب و غریب هوای عسلویه و به دنبال آن انواع سرطان‌ها و مشکلات ریوی ساکنین آن وجود  گوگرد و دی اکسید گوگرد  در هوای استنشاقی است، که به گفته کارشناسان عامل اصلی تولید این گازهای سمی عدم مدیریت صحیح پسماندهای پالایشگاه های گازی است.
علی رغم این که بارها و بارها رسانه ها و مردم محلی از انبار روباز گوگرد و خطرات و عدم انتقال صحیح گوگرد به این انبارها که البته با توجه به روباز بودنش انبار تاثیر زیادی هم در حقظ سلامت ندارد گلایه کرده‌اند؛ اما شنیده ها حاکی از این است که برخی مدیران حالا در تدارک ساخت انبار دوم هستند!
حالا رئیس حفاظت محیط زیست شهرستان عسلویه از پیگیری حقوقی بحث قضایی در رابطه با موضوع انبارهای غیر اصولی گوگرد خبر داده و با تاکید بر اینکه وزارت نفت زیرساخت های زیست محیطی را رعایت نکرده است، گفت: «در حوزه محیط زیست اقدامات لازم تاکنون انجام شده و در آینده نیز پیگیری تسریع در ساخت انبارهای مکانیزه و بحث قضایی و جرم انگاری آن نیز لحاظ می‌شود. هر چند ما بیشتر به دنبال این هستیم که مسائل موجود به پیگیری‌های قضایی منجر نشود، زیرا موضوع قضایی اساسی و موثر نیست اما به عنوان آخرین گام قانونی می بایست انجام شود و عقیده دارم که باید از طریق بحث های کارشناسی و برگزاری نشست ها فشارهای لازم اعمال شود تا زیرساخت ها ایجاد شود، و تا پیش از آن طرح چنین دعواهایی بی نتیجه است.»
حالا مردم عسلویه مانده اند و فلرهایی که بد میسوزند، گوگردهایی که تا به انبارروباز برسند در دو طرف جاده فرودگاه رقصان بر زمین و بر ریه های ساکنین و علل الخصوص کودکان مینشینند یا  در نهایت از طریق باران های اسیدی بر زمینهای کشاورزی می‌بارند و پالایشگاه هایی که بسیاری از استانداردهای زیست محیطی آنها  به دلیل آنکه در مرحله استقرار ارزیابی و مطالعات زیست محیطی نداشتند، رعایت نشده است.
امروزه پالایشگاه‌های عسلویه برای بازیافت گوگرد و تصفیه پساب مشکل دارند و به همین دلیل محیط زیست منطقه مجبور شده است علیه ۸ پالایشگاه به دلیل وجود انبارهای روباز گوگرد شکایت کند. راهکار جمع‌آوری این انبارها نیز احداث انبارهای مکانیزه است. از سوی دیگر برخی پالایشگاه‌های گازی تصفیه‌خانه پساب ندارند و تصفیه‌خانه‌های برخی دیگر نیز ناقص است و نمی‌تواند استانداردهای تخلیه به خلیج فارس را رعایت کند و دقیقا مشکل اینجاست که  چرا و در نهایت باز هم چرا کسی به داد هوای آلوده‌ی عسلویه نمی‌رسد و به راستی هزینه ساخت چند انبار سرپوشیده و استاندارد برای انبار کردن پسماند گوگردی پالایشگاه ها در مقابل سایر هزینه های خرج شده در وزارت نفت از جمله افتتاح انواع طرح ها آنقدر زیاد است که مردم باید بسوزند و بسازند؟ افزون بر این آیا کسی به خطرات بالقوه انبار کردن این حجم از  گوگرد در فضایی روباز هم اندیشیده است؟