حاشیه نگاری یک دیدار دوستانه

چند روز گذشته مهمانی گرانقدر داشتم. خودم تقاضای جلسه کرده بودم.  دانش آموخته مهندسی شیمی از دانشگاه پلی تکنیک تهران و با تجربه خوب در صنایع پتروشیمی با قد و قامتی نه چندان  بلند و درشت وته لهجه شیرین کردی ایلامی. راوی اجرای پروژه ایی بزرگ از بدو ایده تا اجرا و تولید درعسلویه بود که موتور پیش برنده اش عشق و دلسوزی برای خلق ارزش و ثروت افرینی. دلسوزی ودغدغه مندی دربیان ونگاهش موج میزد. شرکتی که برایش یک میلیارد وچهارصد میلیون یورو سرمایه گذاری شده بود. پروژه تکمیل زنجیره ارزش بالا دستی گاز بوده است. ازتلاشهای شبانه روزی وتجربه های گرانقیمتش گفت. سخنانش ازجنس دغدغه، توسعه و کارآفرینی بود که بر ستون انگیزه ایی پیش برنده و تمام ناشدنی استوارگشته بود. برشهایی از تلاشش را به تصویر کشید، گوش بودم و نکات مهمش را درگوشه دفترم کتابت کردم. اهداف بلندپروازانه اش را با حس وحرارتی وصف ناپذیربه تصویر میکشید. گویی قطعه به قطعه مجتمع عظیمی را که بنا کرده بود قسمتی ازحافظه و وجودش بود و برای هرکدام ازآنها فلسفه ایی فراموش نشدنی وماندگار. ازگرمای منطقه و سختی کار روایت کرد که کثیری ازتلاشها و بسیج منابع را درپناه تدبیر راهبری کرده بود. از پروژه سخن نمی گفت ارام جانش را می سرود. هربخشی از سخنانش بریکی از تئوری های مدیریت و کارافرینی انطباق داشت درذهنم برایش مدل جستجو میکردم که آیا درلابلای این بیانات الگویی قابل ترسیم هست یا خیر تا شاید بتوان تجربه اش را ماندگارکرد برای انتقال به مدیران و علاقمندان به این مرزوبوم. طرح که خاتمه می یابد به اهدافی دیگر می اندیشد تا حلقه های آرزوهایش را تکمیل کند که افتخاری دگر را درعسلویه رقم زند که عمرمدیریتی اش کفاف ادامه نمی دهد، حیف!! گفت بخشی ازسازه مسجد مجتمع را از عهد عتیق الگو گرفتم و سردرب شرکت را ازآپادانا اما برای آنکه مانعی برای تکمیل ان تراشیده نشود چراغ خاموش حرکت کردم. توصیفش ازمجتمعی که به یادگارگذاشته است دانشگاه علمی کاربردی است که برای همه اعم از مهندس شیمی، مکانیک، شیمیست، مهندس فرآیند و رشته های مدیریت و…مطلبی برای یادگیری دارد. درفرازهایی از سخنان عاشقانه اش اشک درچشمانش حلقه زد علی الخصوص از نامهربانی های زمانه که قدردان سرمایه های خود نیستیم و این که ما خادم وخائن را خوب نمیشناسیم! این راوی کسی نبودجزمهندس بیگی سازنده پروژه به یادماندنی و معظم پتروشیمی جم. کسی که هم مجری پروژه بوده است و هم مدیرعامل آن. به نظرمیرسیدکه بیگی ازجمله کسانی است که سوزی سودآور داشته است تا سودی سوزآور. مهندس بیگی برای ارباب پتروشیمی جم نامی آشنا و به یادماندنی است حتی آن نسل جدیدی که او را از نزدیک ندیده است.هیچ انسانی کامل نیست بیگی هم مستثنی نیست اما انسان خدوم کمیاب است که باید قدردانسته شود. پتروشیمی جم قدردان سرمایه های خویش است ازجمله مهندس بیگی عزیز. همواره چنین باد.

محمدرضا سعیدی مدیرعامل پتروشیمی جم، تابستان ۹۸