از سال 67 تاکنون؛

نقش مؤثر پایانه مسافربری کنگان در توسعه شهرستان

 

اختصاصی هفته‌نامه ثلاث جنوب: پایانه‌های مسافربری نبض تپنده ارتباطات برون‌شهری هر شهر هستند. امروزه با رشد و توسعه صنعت گردشگری لزوم توسعه و ساماندهی زیرساخت‌های حمل‌ونقل بین‌شهری به مهم‌ترین دغدغه متخصصین طراحی شهر تبدیل شده است. طراحی، مدیریت و بهره‌وری از امکانات حمل‌ونقل به‌روز از ابتدای تشکیل شهرها و ظهور تمدن بشری از ارکان مدیریت شهری بوده است. ایجاد شبکه‌های ارتباطی از طریق حفر و هدایت کانال‌های آبی در شهرهای سومری در هزاره پنجم پیش از میلاد و گسترش شبکه‌های ارتباطی در دوره امپراتوری هخامنشی را می‌توان از اقدامات تحسین‌برانگیز بشر در طول تاریخ برای تسریع ارتباطات برون‌شهری دانست. مردم ساکن ایران از دیرباز تلاش‌های زیادی برای توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل داشته‌اند؛ زیرا در کشوری زندگی می‌کردند که دارای کوهستان‌های مرتفع و بیابان‌های وسیع بود و برای دسترسی به همه نقاط آنگاه با مشکل روبه‌رو بودند. سدهای بزرگ کوهستانی زاگرس یکی از این عوامل بوده است که ارتباط بین مناطق کوهستانی با نجد ایران را مشکل می‌کرد. در دوره ساسانی و اوایل اسلام با ظهور سیراف به‌عنوان بزرگ‌ترین بندر تجاری خلیج‌فارس ناوگان حمل‌ونقل و راه‌ها توسعه پیدا کرد. حکومت‌های مختلف هرگاه به ثبات نسبی سیاسی دست پیدا می‌کردند سعی در مرمت ناوگان‌ها و تعمیر راه‌ها برای گسترش تجارت و مراودات بین‌شهری می‌نمودند. شاه‌عباس صفوی را می‌توان یکی از این پادشاهان دانست که در دوره او بسیاری از کاروانسراها ساخته و مرمت شد و حمل‌ونقل توسعه یافت. با ظهور عصر صنعت در همه زیرساخت‌ها تحول عمیق ایجاد گردید که یکی از این حوزه‌ها حوزه ارتباطات بین‌شهری بوده است. ناوگان‌های جدید حمل مسافر و بار را در بین شهرها دچار تحول کرد و صنایع زیرمجموعه‌ای را تولید کرد که امروزه به‌جرئت می‌توان گفت بدون وجود این ناوگان‌ها زندگی در شهرهای بزرگ برای انسان غیرممکن گردیده است.

 در جنوب استان بوشهر که دارای بیشترین خط ساحلی دریایی با خلیج‌فارس است از دیرباز به مرکزیت شهر کنگان محل عبور و مرور بسیاری از کالاهای تجاری و مسافر بوده است. قرارگیری در جاده مواصلاتی بوشهر به بندرعباس، این شهر را به مهم‌ترین شهر حوزه جنوب استان تبدیل نموده بود که امروزه با ظهور صنایع گاز و بهره‌برداری از میدان‌ها گازی پارس جنوبی، می‌توان تعریف جدیدی از مدل توسعه شهری و به‌تبع آن ناوگان برون‌شهری برای این شهر دست پیدا کرد.

 احداث پایانه مسافربری در این شهر به پنجم آذر سال ۱۳۶۷ برمی‌گردد که در زمینی به مساحت ۲۰ هزار متر ایجاد می‌شود و در همان سال به هفت شهر مجاور و سه استان هم‌جوار ازجمله فارس، خوزستان و هرمزگان سرویس‌دهی صورت می‌گرفته است. نقش پایانه مسافربری در توسعه شهر کنگان و خدمات‌دهی به مسافرین این شهر غیرقابل‌انکار است؛ زیرا عدم وجود پایانه در شهرهای حوزه جنوب، بار ترافیکی زیادی را به این پایانه تحمل می‌کرده و کار خدمات‌رسانی و حمل مسافرین هر چهار شهرستان را تا سال‌ها پس از تأسیس به دوش می‌کشیده است. علی صفایی نام جوانی بود که در آن زمان اقدام به تأسیس و احداث پایانه مسافربری کنگان کرد و با دید بلندی که در حوزه توسعه شهرستان کنگان داشت، نقش خود را در این زمینه به‌خوبی ایفا نمود. احداث پایانه مسافربری طی سال ۶۷، در سطح استان بوشهر یعنی ایجاد یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌های توسعه که البته این اتفاق خوب و مهم، در آن سال برای شهرستان کنگان (با احتساب جم و عسلویه) رخ داد و یک سال بعد به بهره‌برداری کامل رسید. به عبارتی، بخشی از توسعه کنگان (در حوزه رفاه اجتماعی) مرهون احداث پایانه مسافربری این شهر توسط یک شهروند خوش‌فکر و آینده‌نگر، است.

 شهر کنگان به‌عنوان مادر شهرستان‌های حوزه جنوب استان، امروزه نیاز به توجه بیشتری از منظر حمل نقل و توسعه پایانه‌های مسافربری دارد زیرا ازدحام بیش‌ازحد معمول در ایستگاه‌های تاکسی بین‌شهری در روزهای پایانی هفته، باعث ایجاد منظره‌ای نازیبا می‌کند و همچنین سرگردانی بسیاری از مسافرین استان‌های هم‌جوار به علت پایین بودن میزان خدمات‌دهی پایانه کنگان و استفاده از سرویس‌های پایانه عسلویه، نقص بزرگی در مسیر توسعه شهری شهر کنگان ایجاد خواهد کرد. توجه مسئولین به این حوزه می‌تواند بسیاری از مشکلات را حل کند ازجمله امتیازات این شهرستان حدفاصل قرار گرفتن بین سه شهرستان جنوبی و اسکان قشر بزرگی از جامعه کارگری صنعتی در این شهر است که حمل‌ونقل این جمعیت که اکثر آن‌ها را شاغلین غیربومی صنعتی تشکیل می‌دهند از مهم‌ترین اقدامات توسعه شهری خواهد بود. ناوگان حمل‌ونقل شهرستان کنگان امروزه نیاز به توسعه اساسی و نگاه ویژه مسئولین امر دارد تا با اتکا به ظرفیت‌ها و سرمایه‌گذاران بومی و تشویق علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در این حوزه، مشکلات و چالش‌های این حوزه را به حداقل برساند.