شیرین سازی آب دریا از آب های آلوده/ واقعیت کدام است؟

به گزارش ثلاث، یادداشت کوتاهی که در ادامه می خوانید از طرف یکی از شهروندان جهت درج در ثلاث ارسال شده است و لذا این حق برای کسانی که نظر مخالف با این یادداشت دارند محفوظ است و قطعا نظرات آنان نیز  در این رسانه درج خواهد شد. درج این یادداشت به معنای تایید یا رد ان نیست.

—

اگر چه بحران آب در کشور ما امری جدی و مهم است و استفاده از تکنولوژی در شیرین سازی آب دریا کمک شایانی به حل بحران آب می کند اما انتخاب محل مناسب جهت نصب کارخانه آب شیرین کن بسیار مهم و حیاتی می باشد که متاسفانه در بندر کنگان رعایت نشده است.

بندر کنگان بعلت هم جواری با پالایشگاهها و طرحهای پارس جنوبی دارای شرایط ویژه ای است ؛ آب برگشتی از سمت پالایشگاهها که به دریا ریخته می شود دارای آلودگی تقریبی ۳۰۰ PPM میباشد که تشخیص دقیق نوع مواد آلاینده موجود در آب نیاز به آزمایشگاه های پیشرفته دارد اما آنچه مشخص است آلودگی های موجود در آب با روشهای فیزیکی قابل جداسازی نمی باشد.

کارخانه آب شیرین کن کنگان با ظرفیت ۱۰۰۰۰ مترمکعب در روز و به روش اسمز معکوس عمل می نماید که یک روش کاملا فیزیکی است و فقط قابلیت جداسازی املاح و یون های موجود در آب را دارد.

با در نظر گرفتن این موضوع که پالایشگاه یک طرح ملی است و نیاز به استفاده از آب برای پالایشگاه ها امری اجتناب ناپذیر است ، نکته مهم این است که شهروندان از آب خروجی کارخانه آب شیرین کن کنگان جهت آب شرب استفاده ننمایند.

عبدالمجید دردار ( کارشناس ارشد مکانیک )