یادداشت ؛

کنگان پایتخت خلیج فارس و قلب تپنده انرژی ایران

ثلاث – ابراهیم ثابت : کنگان پایتخت خلیج فارس وقلب تپنده انرژی ایران است.کنگان با سیراف پرهیمنه اش یادآور تمدن کهن ایران و ایرانیان تمدن ساز است. کنگان دامن پرمهر و دریای جوشانی است که مرواریدهای گرانبهایی همچون جم و عسلویه از دل آن سر بر آورده اند.

دریایی که هیچ گاه رضایت قلبی نسبت به کندن مرواریدهای گرانبها ازسینه رنجدیده اش نداشته است اما چون این مرواریدهای زیبا ،چهره ایران باشکوه را زیباتر و باشکوه تر کرده اند برخود می بالد. برخود می بالد و امیدوار است ایران باشکوه نیز، همواره قدردان این دریای بی کران لطف و محبت ،عشق و اخلاص ،سرچشمه جوشان انرژی و پایتخت خلیج فارس باشد و نام کنگان را تا زمانی که مرواریدهای درخشان جم و عسلویه و پارس جنوبی در تلالوند برتارک پارس جنوبی ،ذخایر انرژی و خلیج فارس حک کند و شکوهمندی کنگان را وظیفه ای همگانی و همچون وظیفه فرزند در قبال پدر بداند .

هرچند کنگان گنج قارون است وحاتمی است که هرچه ببخشد خود هنوز هم می تواند امید یک ملت باشد.
کنگان علیرغم کوچک شدن ناخواسته؛ قلبی بزرگ به وسعت تمام ایران دارد.به هرشهری که وارد شوی غم غربت به سراغت می آید و همه به چشم غریبه به تو می نگرند. اما در کنگان هیچ کس غریبه نیست و کسی حتی مسافران و شهروندان را هم از هم تشخیص نمی دهد. کنگان مادر همیشه مهربان تمام فرزندان ایران است. دیاری کهن با سیراف پرهیمنه که هلهله ناخدایان وملوانانش هنوز درگوش تاریخ طنین اندازاست. دره لیرش حکایت پرفراز ونشیب زندگی ایرانیان است.
کنگان بابیش از ۱۰۰هزار جمعیت؛ دارد از سینه کوه بالا می رود، برپهنه ساحل می خزد، تن به آب دریا می زند و از زیر فنس ها رخ می نمایاند تا جایی برای آینده روشن فرزندانش بیابد. فرزندانی ازعرب گرفته تا عجم، شیعه گرفته تاسنی، ترک و لر وبختیاری گرفته تا گله داری و دشتی و تمبکی و اختری و…
کنگان گهواره تمام ایران است، جایی برای گهواره ایران بگشایید تا فرزندانش را درمحیطی آزاد و آباد و سالم بپروراند.
نمایندگان تبریز و تهران و سمنان، نمایندگان سراسر ایران، پسرعموی تو، برادر تو، هم زادگاهی تو همسایه دیوار به دیوار من است. دستت را برای کنگان نه، برای عسلویه نه، برای بوشهر نه، برای پسرعمو و برادر و هم زادگاهی ات بالاببر. شما همه، نمایندگان جنوب ایرانید.
وزیر،رییس، پیمانکار، مهندس! مشعل های نفت و گاز را دستان مشترک من و تو بالا نگه داشته وجهان را روشن کرده است. نه تو غریبه ای نه من. من به تو پشت پا نزده ام و نخواهم زد. توهم هیچ گاه به من پشت پا نزن. اگر تو افتادی من هم می افتم اگر من افتادم مشعل هم می افتد.اگر ما افتادیم جهان خاموش می شود. به هم کمک کنیم تا دنیایمان روشن بماند ،تا ایرانمان آبادتر شود.

ابراهیم ثابت
فعال اجتماعی و نماینده کنگان درمجمع مشورتی توسعه استان های کشور