جهت اطلاع مردم شهرستان کنگان، مسئولین استان و نماینده مجلس؛

۶۵ درصد از نیروی انسانی ادارات کنگان، غیر کنگانی هستند/ چگونه پست های خالی ادارات کنگان پر می شود؟!

مطالبه گران، دلسوزان و مسئولان شهرستان کنگان بخوانند:

در پروسه زمانی ۲۰ ساله، تعدادی نیروی غیر بومی به واسطه نبود مدیران بومی یا علاقه مند نبودن مردم بومی به مشاغل اداری و یا به هر دلیلی در شهرستان کنگان جذب شده اند. با نگاهی اجمالی به آمارها می توان به این امر پی برد که تعداد نیروهای بومی شاغل در ادارات شهرستان کنگان به شدت پایین است و فقط چند نهاد مانند بیمارستان، شبکه بهداشت و درمان و شهرداری ها، آمار شهرستان کنگان در جذب نیروی بومی را تحت تأثیر قرار داده و تا حدودی وضعیت را بهبود بخشیده است و اگر آمار ادارات فوق الذکر را از تعداد کل نیروهای بومی کم کنیم به آماری وحشتناک در تعداد نیروهای بومی شاغل در ادارات خواهیم رسید که شاید زیر ۱۵ درصد باشد و این امر فاجعه بار است. هر چند با احتساب سه نهاد بیمارستان، شبکه بهداشت و شهرداری های کنگان، سیراف و بنک تعداد نیروهای بومی شاغل در تمامی ادارات شهرستان کنگان در خوشبینانه ترین حالت به ۴۰ درصد هم نخواهد رسید. بیشترین آمار نیروهای شاغل در ادارات شهرستان کنگان اصالتاً دیری هستند؛ البته این موضوع نشانگر مراوده و ارتباط گسترده مردم آن دو شهرستان را از گذشته های دور تا به امروز دارد. نیروهای غیر بومی با استفاده از ظرفیت شهرستان کنگان به توانمندی رسیده، پرورش یافته و در آینده به عنوان مدیران دستگاه های اجرایی فعالیت خواهند کرد و این امر، شهرستان کنگان را با کمبود نیروی توانمند در بحث مدیریت مواجه کرده است.

چگونه پست های خالی ادارات شهرستان با غیر کنگانی ها پر می شود؟

در سطح ادارات شهرستان کنگان، سالانه افرادی بازنشسته می شوند و پست های شغلی در سطح ادارات دولتی خالی می گردد. با توجه به اینکه شهرستان کنگان ظرفیت های خوبی برای یک زندگی متعادل ( از لحاظ شرایط اقلیمی، اقتصادی، اجتماعی و … ) را در سطح استان دارد؛ تقاضای انتقال به این شهرستان از سایر شهرستان ها نسبتاٌ بالاست؛ بنابراین موقعیت های شغلی که با بازنشستگی برخی افراد خالی شده است با درخواست انتقال یا جا به جایی اجباری نیروهایی از سایر شهرستان ها پر می شود و فرصتی برای استفاده از نیروهای بومی کنگان نمی ماند. از طرفی با انتقال نیروهای سایر شهرستان ها به کنگان، موقعیت های شغلی در ادارات آن شهرستان ایجاد می شود که مجدداً با نیروهای همان منطقه تکمیل می گردند و عملاً سهمی برای نیروهای تحصیل کرده کنگانی نه در شهرستان محل زندگی شان و نه سایر شهرستان ها باقی نمی ماند. این موضوع به مرور به ترفندی تبدیل شده که امروزه از آن برای جذب حداکثری نیرو بهره می گیرند و به اصطلاح ” سر ما بی کلاه ” می ماند. نیروهای غیر بومی به منازل سازمانی نیاز دارند و همچنین همسران آن‌ها نیاز به شغل دارند که باز هم برخی فرصت های شغلی در کنگان اشغال می شود و پس از ۱۰ الی ۱۵ سال فعالیت، کسب تجربه و سرمایه در شهرستان کنگان از این منطقه جا به جا و منتقل می شوند و دوباره این چرخه ایجاد می شود و نیرو از مناطق دیگر به شهرستان کنگان سرازیر می شود. نیروهای بومی با انرژی زیاد در پروژه های پارس جنوبی شاغل می شوند و بعد از مدتی کوتاه و اتمام پروژه، مجدداً این افراد بیکار شده و باید برای اشتغال آن‌ها تلاش کرد در صورتی که مشاغل پایدار در شهرستان کنگان توسط نیروهای غیر کنگانی اشغال شده است و نمی توان از این ظرفیت هیچ بهره ای برد. ظرفیت و توانمندی های بسیار خوبی در حداقل نیروهای کارمند و مدیران بومی ادارات داریم و اگر نیروهای مستعد، دلسوز و توانمند کنگانی بیشتری وارد دستگاه های دولتی شوند؛ مطمئناً کارها بهتر پیش رفته و در آینده ای نه‌چندان دور، مدیران لایق و شایسته بیشتری از سطح شهرستان کنگان در مناصب دولتی در استان و کشور خواهیم داشت. مردم کنگان از یک طرف تحت فشار و آسیب های مختلف از سوی صنعت و از طرف دیگر نهادهای دولتی و همچنین از بین رفتن مشاغل مربوط به دریا و کشاورزی به واسطه فعالیت های صنعتی قرار دارند. از استاندار، مدیران کل دستگاه های اجرایی، نماینده مجلس و فرماندار کنگان انتظار می رود که در خصوص مجوزهای جذب، حق کنگان را به صورت ویژه ببینند و اجازه ندهند حق این مرزبانان در مشاغل دولتی دیارشان پایمال شود. وقتی فرصت شغلی برای یک شهرستان( مثل دشتستان، بوشهر، دشتی، دیر، جم و…) در یک نهاد دولتی مشخص ایجاد می شود، می توان نیروهای شاغل آن دستگاه اجرایی واقع کنگان را به شهرستان محل تولد خودشان انتقال داد تا فرصت اشتغال در ادارات دولتی برای کنگانی ها نیز ایجاد شود و با این روش می شود آمار بسیار پایین نیروهای کنگانی شاغل در ادارات را تا حدودی بهبود بخشید.

نکته پایانی: چنانچه مسئولین استان، شهرستان، نماینده مردم جنوب استان، امام جمعه، دادستان شهرستان کنگان به این مسئله ورود کنند، این مسئله تا حدی قابل حل است و الا باید همچنان با این چرخه معیوب و نا عادلانه جذب نیرو در کنگان و استان بچرخیم و کنار بیاییم. مردم شهرستان کنگان باید بدانند که اشتغال در ادارات شهرستان خود، به مراتب پایدارتر و دارای امنیت شغلی بیشتر از کار در صنعت است و لذا تمرکز و مطالبه اول باید اشتغال در ادارات شهرستان باشد.//

یادداشت: مصطفی صفایی