لزوم توجه ویژه و استمرار خدمات توسط نفت؛

چرا مصوبات وزارت نفت و رفاه برای تقویت بیمارستان کنگان اجرا نمی شود؟!

هفته نامه ثلاث جنوب: یکی از زیر ساخت های بسیار مهم و حیاتی که به نوعی پدافند غیر عامل نیز محسوب می شود، بیمارستان است. (پدافند غیرعامل نوعی دفاع غیرنظامی است و به مجموعه اقداماتی اطلاق می‌گردد که به جنگ‌افزار نیاز ندارد و با اجرای آن می‌توان از وارد شدن خسارات مالی به تجهیزات و تأسیسات حیاتی و حساس نظامی و غیرنظامی و تلفات انسانی جلوگیری نموده یا میزان این خسارات و تلفات را به حداقل ممکن کاهش داد ).  از آنجایی که صنایع مستقر در منطقه و راه ها و جاده های منتهی به آن، به خودی خود و ذاتا می تواند حادثه خیز باشد و از طرفی دیگر کارکنان شاغل در صنعت و خانواده این عزیزان نیاز به یک مرکز درمانی مناسب به لحاظ کمی و کیفی دارند، بیمارستان های منطقه نقش حیاتی و پر رنگی پیدا می کنند.بیمارستان کنگان به عنوان قطب درمان جنوب استان بوشهر، یک بیمارستان جنرال و سنترال در جنوب استان، بار مراجعین این منطقه را به دوش می کشد. بیش از ۶۰ درصد از مراجعین به بیمارستان کنگان به طور مستقیم و غیر مستقیم مربوط به کارکنان صنعت یا خانواده این عزیزان می باشد. متوسط و میانگین مراجعین بیمارستان کنگان، یک میلیون نفر در طول سال می باشد.بیمارستان ها، جزء معدود مکان هایی هستند که انسان از زمان تولد تا زمان فوت ممکن است هر لحظه، هر دقیقه، هر ساعت و یا هر روز و هفته به آن نیاز پیدا کند. ممکن است آن نیاز به قدری فوری و حیاتی باشد که امکان و زمان برای انتقال آن فرد به مراکز درمانی دورتر و مجهزتر مانند بوشهر و شیراز نباشد.  بیمارستان کنگان، بیمارستانی است که سال ها قبل توسط خیرین شهرستان کنگان( آقایان صفایی، واحدی، شریفی و وزارت بهداشت) برای جمعیت ۲۵ هزار نفری آن زمان احداث شده است  . امروز به لطف صنایع بزرگ و عظیم نفت، گاز و پتروشمی منطقه که بخش عظیمی از درآمد کشور را تولید می کنند، این منطقه رونق زیادی پیدا کرده است به طوری که هم وطنان عزیزمان را از سراسر کشور به این منطقه گسیل داشته است. از این رو، طی دو دهه گذشته شاهد انفجار جمعیت در این منطقه بوده ایم.

صنایع بزرگ در تمام نقاط جهان قبل از آغاز عملیات اجرایی، مراکز درمانی آن مناطق را تقویت می کنند

وزارت محترم نفت می داند چنانچه اتفاق و حادثه ای در این منطقه رخ دهد یا بیماری خطرناکی شبیه کرونا در منطقه فراگیر شود، بیمارستان کنگان و سایر بیمارستان های این منطقه باید این بار خطیر را به دوش بکشند. حال سوال اینجاست که آیا ظرفیت درمانی بیمارستان کنگان که بزرگ ترین بیمارستان جنوب استان بوشهر است، در صورت شیوع بیماری شبیه کرونا یا حوادث صنعت، جوابگو خواهد بود؟ پاسخ این سوال قطعا خیر است. موضوع سلامت و جان مردم و کارکنان صنعت چیزی نیست که آن را در اولویت دوم، سوم یا پایین تر قرار دهیم.در تمام نقاط کره زمین، قبل از اینکه صنعت، کلنگ خود را جهت احداث یک پروژه بر زمین بزند، اقدام به احداث بیمارستان یا تجهیز مراکز درمانی آن مناطق می نماید، این یک قانون جهانی است.   »ایمنی بعنوان حفاظت انسان و کارآیی او از صدمات و پیشگیری از صدمه دیدن انسان تعریف می شود تا کارگران بدون دغدغه خاطر و بدون ترس از خطرات صنعت بکار خود ادامه دهند. «  حوادث و سوانح در محیط های صنعتی همیشه وجود دارد و به نوعی با ذات صنعت عجین شده است و لذا بدون تامین امکانات ایمنی و تجهیزات درمانی، نه تنها قدمی در راه پیشرفت صنعتی برداشته نمی شود، بلکه صنعت دچار هرج و مرج و از هم پاشیدگی شده و دیر یا زود به سوی زوال تدریجی سوق پیدا می کند.

بنابراین در مرحله اول، خود کارکنان صنعت به یک مرکز درمانی بزرگ و مجهز با کادر درمانی کامل نیاز دارند و در مرحله دوم، مردمان ساکن در مناطق پیرامونی صنعت که بخش اعظم آن را خانواده کارکنان عزیز شاغل در صنعت تشکیل می دهند، نیازمند یک مرکز درمانی مجهز و در خور شان هستند.

لزوم توجه ویژه و استمرار ویژه خدمات توسط نفت

از تمامی عزیزان و مسئولینی که این مطلب را می خوانند و به اوضاع منطقه و حادثه خیز بودن منطقه واقفند، تقاضا داریم که به هر شکل، درخواست مردم این دیار را در خصوص تجهیز بیمارستان کنگان به سمع و نظر وزیر محترم و پر تلاش نفت و همکاران ایشان که به نوعی این مسئله نیازمند دستور آن ها و وزارت محترم رفاه است؛ برسانند.درخواست و انتظار مردم منطقه از وزارت نفت این است که مصوبات روی زمین مانده در مورد بیمارستان کنگان را با نگاهی مهربانانه به اجرا برساند.مردم این منطقه، میزبانان مهربانی برای صنعت و تبعات آن مثل آلودگی، انفجار جمعیت، گرانی افسار گسیخته زمین، منزل، اجاره و دیگر املاک، افزایش چند صد هزار نفری مراجعین بیمارستان کنگان در طول سال، افزایش بار ترافیک درون شهر، فشار مضاعف به زیر ساخت های آب- برق- گاز، ترافیک درون ادارات و پرونده هایی که ماه ها باید در صف انتظار ادارات و نهادها بماند، هجوم خرده فرهنگ های مختلف و تحت الشعاع قرار دادن فرهنگ بومی منطقه و موارد دیگر، بوده اند و انصاف حکم می کند که وزارت نفت در بحث زیرساخت های مهمی مانند: بیمارستان، آب، ورزش، آموزش و محیط زیست و پروژه های عمرانی و اشتغال جوانان، همت مضاعفی نماید. وزارت نفت در گذشته کمک های نسبی به مناطق پیرامونی پارس جنوبی از جمله بیمارستان کنگان نموده است که از این بزرگواران تشکر می کنیم اما این کمک ها در مقابل نیازمندی های بیمارستان کنگان و مراجعین آن که عمدتا از خانواده نفت و صنعت می باشند، بسیار ناچیز بوده است.

این دو مصوبه و تفاهمنامه نیازمند عنایت وزیر محترم نفت، وزیر محترم رفاه و دیگر مدیران ارشد حوزه نفت و رفاه دارد که در سال ۱۳۹۹  این اتفاق موثر راکه قطعا باقیات الصالحاتی برای ایشان و مدیران ارشد نفت می باشد، رقم بزنند و یک عمر، دعای خیر مردم محروم این منطقه را پشت سر خود داشته باشند.

نکته ۱ : بند ۸ ازمصوبات هیئت وزیران در جلسه مورخ ۲۷ بهمن ۱۳۸۹ با شماره:  ۲۹۹۱۱۳/۴۶۲۶۹  مربوط به بیمارستان کنگان به عنوان بیمارستان معین نفت است. بند ۸ بدین شرح است: « تعین بیمارستان امام خمینی (ره) کنگان به عنوان بیمارستان معین صنعت نفت و تجهیز آن توسط  سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس به منظور پوشش درمانی شهرهای کنگان، نخل تقی و عسلویه.»

نکته ۲ : تفاهمنامه همکاری میان وزارت بهداشت، وزارت نفت و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ۱۱ اسفند سال ۱۳۹۲ به شماره نامه  ۵۵۱۶۷۵-۴/۴  منعقد شد. بند ۳ این تفاهم‌نامه : پرداخت های سازمانهای بیمه ای و نفت به چهار بیمارستان منطقه براساس تعرفه واقعی ( ۳/۶ k؛ سه و شش دهم کا ) انجام گردد.