نقدی بر تصمیمات لحظه ای مدیران استان بوشهر؛ نعمت برق، نقمت اقتصاد

ثلاث – حسین حاجیانی:    در گرمای بی سابقه این روزهای جنوب، معاون محترم عمرانی استاندار بوشهر در مصاحبه ای اعلام کرد که شرکت های تولیدی سیمان می بایست، مصرف برق خود را تا ۹۰ درصد کاهش داده و به حدود۱۰ درصد برسانند. این اقدام به معنای تعطیلی مطلق این شرکت های تولیدی خواهد بود.

اقدامی که ظاهراً ایده آل اما در باطن می تواند یک جهش تورمی دیگر را( توسط واسطه ها) در جامعه ایجاد کند. در ۸ سال گذشته کشور تورم های همه جانبه ای را که عمدتا ناشی از بی برنامگی، تصمیم نابجا و اقدام نسنجیده بوده است تجربه کرده و دیگر چنین دستوری جایگاهی نخواهد داشت. مشخص نیست صدور چنین دستوری که فقط امروزِ مردم را در نظر می‌گیرد ، برای فردای زندگی آنان چه برنامه ای دارد؟ آیا به کاهش عرضه و طبیعتا افزایش تقاضا در این بازار[سیمان] فکر کرده اید؟ نه تنها برای این موضوع بلکه در هر زمینه ای، اگر کاهش عرضه صورت گیرد، افزایش تقاضا می تواند در وهله اول، بازار سیاه و قیمت های نجومی را به بار آورد.

بخش عمده تورم بازار مسکن ناشی از افزایش مصالحی بوده که دولت در آن دخیل بوده اما در این اقدام که دخالتش بیش از پیش است، باید چگونه مصائب این تصمیم ناموزون جبران گردد؟

روشن است که در واپیسین روزهای عمر دولت، این تصمیم ها فقط برای گذر از بحران به صورت موقتی است اما این مردم هستند که دائم خواهند ماند و باید با چنین تورمی همچنان گریبان گیر باشند.

وزارت نیرو و مجموعه دولت  بهتر بود  در عوض چنین اقدامی، به تعهدات ارزی خود در قبال نیروگاهای برق عمل می‌کرد. بهتر بود که از قیمت گذاری دستوری در صنعت برق خودداری کند،بهتر بود مفاد ماده۵۰ قانون برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران را عملی می‌کرد و بهتر بود با بخش خصوصی در تامین برق، مهربان تر برخورد کند، نه اینکه به جای درمان، دردی را بر جامعه بیفزایند؛ دردی که این روزها به چشم و جان  نمی آید اما در روزهای آتی خواهیم دید که سیاست غلط یعنی چه!