شهردار کنگان:

لزوم ایجاد معاونت عمران شهری برای پیگیری مسائل مرتبط با شهرها و روستاهای پیرامون پالایشگاه های پارس جنوبی/ کنگان متروپل صنعتی منطقه است

اختصاصی ثلاث جنوب- مصطفی صفایی:  دکتر رحیم جمالی شهردار شهر کنگان در جلسه شورای اداری کنگان به ریاست وزیر نفت، مطالبه بسیار مهمی را مطرح نمود و از وزیر نفت خواستار تحقق این مطالبه منطقی و اثرگذار برای حوزه پارس جنوبی یا جنوب استان بوشهر شد. به نظر می رسد این درخواست مطرح شده از طرف شهردار کنگان، مطالبه همه مسئولین و مردم چهار شهرستان جنوبی باشد؛ درخواستی که به یقین پس از بررسی و مطالعه دقیق مطرح شده است و قطعا حق مردم و ساکنین منطقه پارس نیز می باشد. با توجه به سفر هیات دولت، وزیر نفت و همچنین افتتاح فاز ۱۴ پارس جنوبی واقع در شهرستان کنگان، تمام مطالب منتشر شده، حول همین موضوعات، خبری شد و مطالبه شهردار کنگان، آن طور که باید، منتشر و دیده نشد. هفته نامه استانی ثلاث جنوب با درنظر گرفتن اهمیت این مطالبه برای توسعه شهرها و روستاهای جنوب استان بوشهر، اقدام به انتشار این مهم نموده است که در ادامه می خوانید:

دکتر رحیم جمالی شهردار کنگان در آن جلسه خطاب به وزیر نفت گفت: افتتاح پالایشگاه فاز ۱۴  ( واقع در شهرستان کنگان) را مجددا خدمت حضرتعالی و مردم شریف ایران و ساکنان دیار مهربانی یعنی کنگان تبریک عرض میکنم.

افتتاح پالایشگاه های جدید در جوار شهر ما نوید تولید و بالندگی بیشتر برای ایران اسلامی و مایه افتخار هر ایرانی است. اما افتتاح پالایشگاهای جدید برای مدیران شهری پیام دیگری هم دارد . پالایشگاه های جدید یعنی اتخاذ تمهیدات جدید برای جمعیت مهاجر جدید و پیش بینی زیرساخت های شهری، تابتوانیم میزبانان خوبی باشیم و اصالت جنوبی مان یعنی پذیرایی با حداکثر داشته هایمان خدشه دار نشود. وزارت نفت درسالهای گذشته کار تخصصی خودرا در پهنه های وسیع در دریا و خشکی با خلق چشم اندازهای چشم نواز از صنعت و رونق و شکوه به نمایش گذاشته است. در این برنامه ریزی و پازل دقیق ، سکونت گاه های شهری و روستایی چه جایگاه های دارند؟  در یک دهه گذشته وزارت محترم نفت آرام آرام سیاست های عمرانی شهری خود را به مهاب و سکوت برده است و این مهم را به مدیران شهری و محلی واگذار نموده است. سیاستی که مدیران شهری را غافل گیر نمود است . شهرک سازی و تهیه زیرساخت های شهری به زعم آن وزارت محترم، هزینه بر است و این مهم به شهرهای همجوار واگذار شده و دستی نیز[برای یاری، همکاری و کمک] در این خصوص به سمت مدیران شهری دراز نشده است .

محدوده شهری شهر کنگان طی پنج سال گذشته از یک هزار هکتار به دو هزار هکتار رسیده؛ یعنی ۲ برابر شده است، در حالی که اعتبارات عمران شهری رشد حداقلی داشته و بوجه امسال شهرداری کنگان با این محدوده وسیع، فقط ۲۰۰ میلیارد تومان است که با لحاظ هزینه های جاری و ۵۰۰ کارگر و کارمند چقدر برای این شهر و توسعه آتی آن و ناچیز است.

با تکرار این مهاجرپذیری بدون مشارکت بانیان آن، شهرهای با حداقل امکانات ایجاد خواهد شد؛ شهرهایی که فاقد امکانات در جوار پالایشگاههای عظیم ، باشکوه و نورانی به منظره از تبعیض و دوگانگی را در دراز مدت به نمایش خواهد گذاشت .

به عنوان تجربه های شخصی، روزانه مراجعینی از پرسنل  شریف پالایشگاها دارم  که شهر ما را همراه با خانواده خود برای زندگی انتخاب کرده اند و در محلات نوساز و فاقد امکانات ما ساکن هستند. درخواست های این عزیزان بسیار اولیه و ناچیز است .

آسفالت کوچه هایشان یا احداث دیوار حفاظتی در برابر رودخانه هایی که در مقابل باران های سیل آسای کنگان، وقتی شبانه خانواده را به مقصد شیفت کاری در پالایشگاه ترک می کنند از جمله درخواست های این عزیزان است .

سالها سایت دفع زباله شهرستان کنگان ، زباله کلیه پالایشگاهها و سایتهای پتروشیمی را پذیرش میکند. فریاد محیط زیست در این خصوص به آسمان است، اما در حریم شهری که تمام اراضی آن را منطقه ویژه پارس اشغال کرده است، از شهرداری چه همایتی بر می آید و شهرداری روزانه در مجامع قضایی  پا سخگوی زباله صنعتی و سایر پالایشگاه هاست.

از حضرتعالی استدعا دارم با بازنگری سیاست های آن وزارتخانه در خصوص سکونت گاه های پیرامون و به خصوص شهر کنگان به عنوان متروپل صنعتی، همزمان در شهر سازی نیز مشارکت جدی فرماید.

کار شهر سازی در وزارت نفت از بدو پیدایش این وزارتخانه جدا نبوده و در یکصد سال گذشته ، وزارت نفت بانی شهرهای زیادی بوده است. ضمن آرزوی توفیق برای حضرتعالی، استدعا دارم در منطقه پارس یا هر بخشی که صلاح می دانید،  «معاونتی با عنوان عمران شهری» برای پیگیری حل و فصل و کمک به مسایل شهری و پیرامون پالایشگاه ها، همت فرمایید. شهرهای پیرامون پالایشگاهها، نیاز به توجه جدی هستند.