سهم هتل ها در اشتغال آفرینی

ثلاث جنوب – جمشید افرندید :   رشد علم و تکنولوژی و تغییرات گسترده و تحولات بی افسار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در قرن حاضر باعث شده تا هر روز سبد نیازهای انسان بزرگتر شود. بزرگتر شدن سبد نیازها به معنای این است که با گذشتن از مرحله رفع نیازهای اولیه نیازهای ثانویه شکل میگیرد؛ نیازهای فیزیولوژی انسان دارای محدودیت هستند چون مربوط به حیات و‌ بدن هستند و به محضی که این نیاز برطرف شد حالت بی نیازی و عدم تمایل به سراغ انسان می آید (امروز مزارع بزرگ تولید مواد غذایی با بالاترین سطح دسترسی به امکانات تکنولوژی و با تکیه بر دستاوردهای علمی خیلی بیش از نیازهای زیستی انسان ها مواد غذایی تولید میکنند ) اما برای نیازهای ثانویه و غیر زیستی نمی توان هیچ حد و مرزی تعیین کرد. به همین خاطر است که بسیاری از جوامع دیگر به فکر تولید و فروش منابع طبیعی و زیستی خود نیستند بلکه تولید و ارایه خدمات و تکنولوژی یکی از پرسودترین تجارت‌ها در حال حاضر است.

نگاهی به گذشته می تواند نگرش ما را نسبت به این تغییرات افزایش دهد؛ تا یک قرن اخیر بیشتر سهم اقتصاد در اختیار تولیدکنندگان مواد اولیه زندگی بشر بود و سهم خدمات بسیار ناچیز بود اما در عصر جدید درصد خدمات به شدت افزایش پیدا کرده است و در حال پیشی گرفتن از رقیب خود است. علتهای زیادی برای این تغییر می توان نام برد از جمله افزایش پیچیدگی های اجتماعی، روند رو به رشد رشد شهرها و افزایش درآمد سرانه است. در این بین سهم خدمات گردشگری و هتل‌داری سهم بسیار قابل توجهی است تا جایی که سازمان بین المللی کار در سال ۲۰۰۱ اعلام کرد که از سال ۲۰۰۰ به بعد از هر ۱۲ شغل یک شغل متعلق به بخش گردشگری بوده است که سهم هتل‌داری در این میان بسیار بالا بوده است. کارشناسان امر  شغل های مرتبط با صنعت هتلداری را به دو بخش تقسیم نموده یکی اشتغال هایی که به صورت مستقیم به هتل متصل هستند و اشتغال های غیر مستقیم و مرتبط با این صنعت. اشتغال نوع اول کاملا تخصصی هستند و نیاز به مهارت دارند اما شغل هایی بخش دوم که اغلب موقتی هستند نیاز به تخصص و آموزش خاص ندارند و ضمانت بالایی ندارند.

به لحاظ امنیت شغلی بخش اول ضمانت بالاتری نسبت به گروه دوم دارند زیرا هزینه های زیادی بابت آموزش این گروه هتل ها متقبل میشوند خانه دارها گارسون ها و آشپزهایی که تجربه بالایی دارند از دارایی های ارزشمند یک هتل به حساب می آیند که طی سالهای زیاد تجربه اندوخته و مهارت کسب نموده اند اما شغل های نوع دوم هرچند ضمانت پایین تری دارند اما میزان درآمد ماهانه آنها به مراتب از کارکنان اصلی هتل بالاتر است. در نظر بگیرید یک تورگردان که با هتل به صورت غیر مستقیم کار میکند در روزهای خاصی از سال چندین برابر حقوق ماهانه یک گارسون می تواند درآمد داشته باشد.

از دیگر مزایای صنعت هتلداری برای اشتغال سهم قابل توجه زنان در این بخش است . پژوهش های صورت گرفته در اغلب کشورهای دنیا ثابت کرد که بیش از شصت درصد از شغل های مرتبط با هتلداری را خانم ها انجام می دهند. به جز چند شغل خاص بقیه مسولیت های یک هتل معمولا نیاز به نیروی بالا ندارد و سلیقه ای و ظریف هستند و به همین خاطر هست که نقش خانم ها در این موارد بیشتر است. یکی دیگر از جنبه های مهم و مفید اشتغالزایی هتل ها توسعه و رشد بنگاه های خانگی و کوچک هست تولید غذاهای خاص محلی در خانه ها که می تواند هم رونقی برای هتل باشد و منوی غذایی را متفاوت نشان دهد یکی از راه های رونق بنگاه های کوچک تولیدی است. هر چند این صنعت بزرگ و در عین حال نوپا می تواند نقش تعیین کننده ای بر رشد و توسعه اشتغال در هر منطقه داشته باشد اما نباید از این موضوع غافل بود که این صنعت در برابر عوامل بیرونی بسیار آسیب پذیر است. به عنوان مثال با شیوع بیماری کرونا در جهان بسیاری از بنگاه های گردشگری به تعطیلی کشیده شدند و در این میان با پایین آمدن آمار گردشگران هتل ها نیز متحمل خسارات فراوانی شدند تا جایی که به تعدیل نیروی انسانی دست زدند.

در پایان باید گفت کمک به رشد گردشگری و راه اندازی هتل ها و اماکن اسکان گردشگری در هر منطقه می تواند مرهمی بر درد کمبود اشتغال، این درد عمومی باشد. دردی که به اعتقاد بیشتر تحلیل گران جرم شناسی مادر بسیاری  از بزه های اجتماعی است. فرد دارای شغل خوب و پردرامد در مسیر رشد و بالندگی است و هرگز به سمت اعتیاد و دیگر ناهماهنگی های اجتماعی سوق پیدا نمیکند پس ایجاد شغل خوب و سالم خدمت بسیار بزرگی به هر جامعه است و نباید با حاشیه های کم اهمیت بنگاه های بزرگی که با صرف هزینه های فراوان به ایجاد اشتغال و رشد منطقه کمک می کنند به حاشیه برد. باشد که در سایه رشد صنعت هتلداری غبار فقر از چهره منطقه زدوده شده و امکان اشتغال برای همه بالاخص قشر آسیب پذیر فراهم گردد.

.

.