حزب صندلی یا حزب مردمی/ خستگی مردم از جناح های سیاسی بدون کارآیی چشمگیر

هفته نامه ثلاث جنوب- غلامحسین حیدری: سیاست زدگی مدیران در سایه جناح های سیاسی باعث ایجاد پدیده سیاست گریزی مردم شده است و تا جایی که باعث بی تفاوتی مردم به اتفاقات محیط پیرامونی خود شده و نخبگان سیاسی و افراد دلسوز، هیچ‌گاه تأثیر چندانی بر بهبود شرایط زندگی مردم نداشته اند . همان‌گونه که می دانیم، احزاب سیاسی در کشورهای مختلف منبع اصلی تأمین نیروی انسانی متخصص و کارآمد برای تصدی پست‌ها و مناصب سیاسی هستند. احزاب با جذب و تربیت نیرو و در حقیقت کادرسازی برای نظام‌های سیاسی، هم ثبات سیاسی کشور را تضمین می‌کنند و هم باعث رشد و نمو افراد مستعد برای اداره کشور می‌شوند. از دیگر سو، تعدد احزاب و رقابت بین آن‌ها علاوه بر ایجاد نشاط سیاسی در میان آحاد جامعه، هر کدام به نحوی نمایندگی بخشی از تفکرات مردم را به عهده گرفته و مطالبات آنان را از مجموعه حاکمیت سیاسی پیگیری می‌کنند.  اما متأسفانه شاهدیم که طی چند سال اخیر  در کشور، هر جا نیاز به مشارکت سیاسی مردم در عرصه های انتخاباتی باشد، با توجه به شرایط   حاکم بر جامعه، افرادی سوار بر موج جناح می شوند و با ترفند خاصی مانند تغییر چهره و حمایت گرفتن از افراد پرنفوذ مرکز نشین و یا دعوت از یک سخنران خاص، سعی بر مشروع جلوه دادن خود می کنند و گاهی نیز موفق می شوند و به هدف خود می رسند. اگر به دور از تعصب گرایی و دلبستگی و فقط با چشم واقع بین در بین مردم باشیم، به‌درستی درک خواهیم کرد که تک تک افراد جامعه هم از سیاست و هم از شرایط جامعه درونی و بیرونی اطلاع دقیقی دارند و حتی تحلیل های سیاسی روان و شیوایی دارند که می‌توان از تفسیر آن‌ها به نیازهای جامعه پی برد.  باید یک مرامنامه برای احزاب نوشت که بتوانند در چارچوب اصول کلی نظام و فرامین رهبری و نیازهای روزمره  مردم و موفقیت های لازم در عرصه های مختلف به دست آورند.

جناح های سیاسی بدون در نظر گرفتن سوابق اجرایی، به افراد هم جناح، پست می دهند

اگر بدون تعقل و تفکر و فقط بر اساس جو حاکم و هیاهوی رسانه ای و قرار گرفتن در سر لیست احزاب موجود افراد انتخاب شوند، نتیجه آن  عدم کارایی مدیران در سطح کلان و میانی و پایین تر می شود  که امروزه با نگاه اجمالی در  ادارات استان به دخالت در عزل و نصب ها حتی گاهی اوقات تا سطح دهیار یک روستا پی می بریم. تا آنجا که شاخص های انتخاب فقط برحسب جناح یک مدیر است و برای انتصابات اگر فرد در طول زندگی خود حتی یک ساعت کار اجرایی  و تحصیلات مرتبط نداشته باشد، مهم نیست.  بعضی اوقات برای انتخاب یک مسئول  شاید ماه ها زمان ببرد تا فردی از حزب مورد نظر پیدا کنند. تمامی این معضلات ناشی از نگاه حزبی و تسویه حساب های شخصی احزاب است و دود آن به چشم مردم استان  می رود. مدیران ارشد استان نباید وام دار هیچ حزب و جناحی باشند تا بتوانند با تمام توان و شجاعت خود، حق و حقوق مردم و استان را مطالبه نمایند. احزاب سیاسی در این دوره باید اولاً نگاه تمرکز زدایی قدرت از پایتخت داشته باشند و دوم اینکه باید ضمن احترام و اعتقاد به اصول کلی نظام و خط و مشی های ابلاغیه از اتاق فکر، توان درک مطالبات مردم را داشته باشند و سوم اینکه، شایسته سالاری را برای انتصاب مدیران سر لوحه کار خود قرار دهند.

*یک راهکار  جهت برون رفت از این مشکل این است-  هر مسئولی که تصمیم گرفت ردای خدمتگزاری به مردم  را بر تن کرد، باید به دور از وابستگی سیاسی به جناح‌های معروف کشور، فقط و فقط با اتکای به  افراد شایسته  بومی و کاردان و ایستادگی در مقابل سهم خواهی و رانت پولی و مدیریتی، بتواند مرهمی بر زخم های کهنه این مناطق بزند.