ثلاث- اختلاس، فساد و انحراف در روزهای نابسامانی اقتصاد به دغدغه اصلی جامعه تبدیل شده اند. این مثلث دیو سیرت، در حال مکیدن شیره اعتماد عمومی است که اگر این رویه پیش رود، از اعتماد به جز تفاله ای بدبو، چیزی بر جای نخواهد ماند.
اختلاس، فساد و انحراف در روزهای نابسامانی اقتصاد به دغدغه اصلی جامعه تبدیل شده اند. این مثلث دیو سیرت، در حال مکیدن شیره اعتماد عمومی است که اگر این رویه پیش رود، از اعتماد به جز تفاله ای بدبو، چیزی بر جای نخواهد ماند.
دو راه برای جستن و رهیدن انسان از دام فساد:
اول تقوا و خویشتنداری درونی است. مراد از تقوا صرفاً زهد و عبادت نیست، بلکه روشن بودن چراغ وجدان در درون آدمی است.
البته اگر این روشنایی به نور زهد معنوی و عبادت به درگاه خداوند مزین شود، به حد اعلی مصونیت از فساد می رسد.
اما اگر انسان قادر بر خویشتنداری و قدم گذاردن در صراط مستقیم نباشد، باید جامعه او را کنترل کند و الا آنچه نباید شود، می شود. این جامعه مراقبی، دومین سد پیش روی بشر است.
هر که در جامعه دامنه مسئولیت او گسترده تر باشد، خطر ابتلای وی به فساد از احتمال بیشتری برخوردار است، پس به طور منطقی و معقولانه باید توسط جامعه مراقبت بیشتری شود.
تشکیل نهادهای نظارتی، امنیتی، قضایی، تدوین قوانین محدود کننده و مسئولیت آور، بخشی از تلاش حاکمیت برای کنترل مردم است.
اما نقد، یکی از جلوه های مردمی نظارت جامعه بر رفتار و کردار مدیران و صاحبان مناصب است. نقد واژه ای با گستره ای سترگ که می تواند اجزای مختلف حاکمیتی را رصد کرده و به چالش بکشاند.
آن کس که نقد را بیشتر به رسمیت بشناسد و با دیدی باز، آن را بازیابد، بهره بیشتری از فواید آن می ستاند.
نقد باعث می شود درخت رفتاری و عملکردی مدیر تنومندتر و ثمره آوری آن بیشتر باشد. پس صاحبْ منصبِ کیاس، نه تنها بر نقاد عالِم، خشم نمی ورزد، بلکه او را عزیز می شمرد تا با استفاده از نگاه تیزبین وی، عیوب را پیرایش و ویرایش کند.
از سویی دیگر تا سال های نه چندان دور، بار اصلی نقد بر عهده خبرنگاران بوده اما امروزه با گسترش شبکه های اجتماعی و ظهور پدیده شهروند خبرنگار، عملاً هویت نقد در بستر شایعات به مخاطره افتاده است.
برای تحکیم اصالت نقد باید خبرنگاران نقاد، گرامی شمرده شوند. هر چند پایه این گرامیداشت مستحکم تر باشد، قلم نقد به دست آنهایی سپرده می شود که صلاحیت نوشتن و نقادی دارند و بساط تحلیل_های آبکی و شایعات بی اساس جمع می شود.
رسانه ها نوشته اند که سکینه_الماسی در نشست خبری اخیر خود، سه نفر از خبرنگاران منتقد خویش را مورد تجلیل و تشویق قرار داده است.
گویا الماسی در ایام شتابان رفته وکالت مردم در مجلس در دو سال گذشته و در میان همهمه و هیاهوی زمانه، بر گوهر وجودی نقد، به معرفت و شناخت صحیحی رسیده است.
در روزگاری که خبرنگاران زیادی توسط مدیران به محکمه احضار می شوند و در راهروهای شلوغ دادگاه ها به دنبال تبرئه خویش از شکایت مدیران نقد گریز هستند، تنها بانوی مجمع نمایندگان استان، از نقاد خود تجلیل می کند که باید این مهم را ستود و برجسته کرد؛ اقدامی که در نشست خبری اخیر وی رخ داد.
شاید برخی گمانه می برند که این رفتار نماینده، یک نمایش تبلیغاتی و تظاهر است. حتی اگر این گزاره صحیح هم باشد، یک نمایش خوب و نیکوست که می تواند آغازگر مسیر روشنی برای دیگران باشد. همین که سایرین نیز در آینده این چنین کنند، آیا دستاورد کمی است؟
آغازگری و پیشاهنگی ارج گزاری بر مقام نقاد در استان بوشهر، الماسی گرانبها برای الماسی است که در کارنامه او خواهد درخشید….
—-
مصطفی صفایی
متن
بسام کریمی- من بی ثوادم و این مهمترین ...
مش مختار گفت: چته ملا مُنگ الدین اول ...
ندارد روغنی فانوس فرهنگ در این ...
از آسانسور که برگردند برمی گردند ...
بسام کریمی: وقتی در سال ۲۰۱۶ میلادی ...
یه صبح دیگه و یه سلام دوباره به همه شما ...
بسام کریمی (هامور) و اما امروزه ...
خب حضار گرانقدر... همه شما با بیوگرافی ...
ایهاالناس... دولتمردان گرام، سران ...
آقا من اعتراض دارم… یعنی نه تنها من ...
نماینده درکنگان نقدنشده جزتعریف