نگاهی متفاوت به فضای کار و کارگری

هرکجا اسم کارگر در کشور ما به میان می‌آید ذهن‌ ها به سمت تجمع، حادثه، اعتراض و… می رود.
روز گذشته، تیتری در عناوین خبری صنعت دیده شد، البته متفاوت تراز همیشه!
درباره جشن و پایکوبی کارگران پتروشیمی شهید تندگویان
لازم به نگاشتن سطور زیادی نیست. بهتر است بازتاب‌های اصلی را در کارگاه‌های شرکت های دیگر و محیط‌های کارگری و حتی در کامنتهای زیر پست های منتشر کننده ویدئو ببینیم.
اتفاقا اینبار تفسیر نکنیم و فقط معجزه نشر نشاط را ببینیم. ببینیم که جامعه کارگری از ما مطالبه احترام دارد، مطالبه شور و نشاط در محیط، مطالبه دیده شدن و همرنگ شدن.
این شور و نشاط و شکسته شدن چارچوب های بی منطق را یکبار قبلا در جشن سربازان دیده بودیم و آثار مثبت آن و تفسیر فرماندهان عزیز و فهیم این مرز و بوم را و این بار با میزانسنی متفاوت.
قشر کارگری، خسته از تمامی کلیشه‌های گاه و بی‌گاه، خسته از زخم‌های اقتصادی زمانه و حتی خسته از تعریفات نخ نمای هرساله در۱۱ اردیبهشت ماه، دیروز  از ته دل خندید.
این خنده را به فال نیک بگیریم و دست تمامی کسانی را که این روح جدید را در سال “رونق تولید” به جامعه کارگری، این جهادگران خط مقدم تولید دمیدند را به گرمی بفشاریم و سرمشق بگیریم.
تا باد چنین بادا…

حسین صفاری فعال حوزه منابع انسانی پتروشیمی

۲۲ مرداد ۹۸