امروز به سند راهبردی نیازمندیم چون فردا ممکن است همسایگی با پارس جنوبی لطفی نداشته باشد

به گزارش هفته نامه ثلاث جنوب، در ادامه این مطلب، گفتگوی این نشریه را با مجید حسینی کنگانی را می خوانید:

با سلام و عرض خسته نباشید. جناب آقای کنگانی ، پس از سال ها انتظار فرهنگ دوستان، بلاخره شاهد نامگذاری یک روز و یک هفته به نام کنگان هستیم. مایلیم در خصوص کنگان و ظرفیت های آن، با شما گفتگویی داشته باشیم. به عبارتی دوست داریم در خصوص روایت کنگان به مناسبت هفته کنگان با هم صحبت کنیم.

مجید حسینی کنگانی: با نام و یاد خدا و احترام محضر شما و همه دوستان و آرزوی اینکه حال یکایک شما  مخاطبین عزیز خوب و خوش باشد. من هم دوست دارم روایت کنگان با این رباعی استاد ارجمندم آقای محمود ابراهیمی معلم کلاس اول دبستان خودم با عنوان روایت عشق شروع کنم.

دریای سحر تو را حکایت می کرد/دیروز تو را به شب، شکایت می کرد /خورشید میان دست او می‌رقصید/ آن گاه که از عشق روایت می‌کرد

قطعاً اگر کسی بخواهد کنگان را از منظر تاریخی بشناسد می تواند به منابع مختلف از جمله اثر( از مروارید تا نفت) آقای رضا طاهری و یا از منظر فرهنگ و ادب به آثار آقایان محمود ابراهیمی، حسن عبدالهی، عظیم عظیم پناه، عبدالجلیل دشتی مطلق و سیدعبدالرضا حسینی و… رجوع نماید. و اما می توان گفت: کنگان همیشه به نسبت شهرهای همجوار به خصوص قبل از صنعتی شدن منطقه، کانون توجه مردمان اطراف در جنوب و محلی امن و بادارا بودن حداقل های لازم شهری برای زندگی اجتماعی مورد انتخاب واقع می شده است. اگر بخواهیم از دیدگاه جامعه شناسی شهری که بر روابط اجتماعی محلی، ساختار، ارزش ها و رفتار اجتماعی تاکید دارد، بپردازیم، خود بحثی مفصل است.

فکر می کنید این حداقل ها یعنی زیرساخت‌های شهری باعث توسعه شده است؟

برای پاسخ به این سوال باید به هر دو منظر یعنی نقش جامعه محلی و زیرساخت های شهری بپردازیم. هر کدام از ما، ساکن هر کجا باشیم، عضو یک جامعه محلی محسوب می‌شویم که دارای ویژگی های مشترکی از وجه ارزش ها، سنت‌ها، هویت، پیوند‌ها و نیازهای مشابه و احساس تعلق به مکان جغرافیای دارند و هر جامعه محلی، بخشی از جامعه ملی محسوب می‌شود و نقش جامعه محلی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بسیار برجسته است. حتما می دانیم که افزایش جمعیت شهرها به خصوص در مناطق غیر برخوردار که حاصل مهاجرت می باشد به ویژه اینکه از سمت مناطق محرومتر باشد، آسیب‌های اجتماعی خاص خود را خواهد داشت و اگر مهاجرت از مناطق برخوردار باشد، منجر به تبادل فرهنگ و ارتقاء آن می‌شود. به موازات آن، نقش وجود زیرساخت‌ها که عموما در کشور ما وظیفه دولت‌هاست در زمینه‌های بهداشتی، نیازهای آموزشی، فضای سبز، توسعه شهری، ایجاد مراکز خرید، شکل گیری مناطق مسکونی و جلوگیری از آلودگی‌های زیست محیطی خیلی برجسته است. لذا من زیرساخت ها را به مثابه اسباب آسایش و اخلاق شهروندی و خصوصیات جامعه محلی را به مثابه اسباب آرامش تشبیه می کنم که در زندگی اجتماعی هر دو لازم و ملزوم یکدیگر هستند، یعنی اینکه معلوم نیست در خانه ای که همه اسباب آسایش از جمله ماشین لباسشویی، ظرفشویی و سایز تجهیزات و اتومبیل لوکس فراهم است ولی آرامش که حاصل صداقت، رفاقت و احترام متقابل اگر نباشد، محل امنی برای زندگی باشد. و اگر بخواهیم در گذر زمان قضاوت کنیم باید به صراحت بگوییم نقش جامعه محلی در به وجود آمدن این سکونت‌ گاه و مورد توجه بودن، پر رنگ تر از عامل زیر ساخت ها بوده است. گذشته تاریخی این شهر( کنگان) حاکی از یک جامعه باز بوده کما اینکه می‌شود به زندگی مسالمت آمیز مردمان با گوناگونی های قومی، فرهنگی و دینی و همچنین مسلمان با مذاهب مختلف( سنی و شیعه) و یهودیان در کنار هم اشاره نمود.

  در جایی به صنعتی شدن منطقه اشاره کردید؛ آیا این به منزله توسعه یافتگی منطقه می‌باشد؟

خیر، اینطور نیست. توسعه یافتگی یا توسعه، به معنای رشد موزون و همگن است یعنی وقتی به همه شاخص‌های اقتصادی، سیاسی، روانی، امنیتی، اجتماعی، بهداشتی و فرهنگی جامعه یکسان پرداخته می‌شود، توسعه یافتگی معنا پیدا میکند و مثلا وقتی به محیط زیست و آلودگی‌های زیست محیطی بی اعتنایی می شود، مصداق توسعه نیافتگی می‌باشد. یا اگر دقت کرده باشید، کشور قطر بالاترین درآمد سرانه بین کشورهای دنیا را دارد ولی به عنوان یک کشور توسعه یافته شناخته نمی شود؛ توسعه با رشد فرق می کند و در توسعه، بیشتر متغیرهای کیفی مد نظر است و توسعه در واقع تغییرات کیفی یک جامعه را بیان می‌کند. اگر این رخداد عظیم که من اگر بخواهم بگویم در طول بیش از چهار دهه از گذشت عمر نظام مقدس جمهوری اسلامی آن هم در حوزه صنعتی و اقتصادی اگر چند تا تخم دو زرده گذاشته باشد که نه تنها در کشور بلکه در حوزه بین المللی و جهانی کم نظیر است؛ قطعا یکی از آن‌ها پارس جنوبی می‌باشد. همسایگی کردن با این صنعت وقتی با ارزش و موثر می باشد  که به اصطلاح صاحب نظران توسعه، منجر به »توسعه درون زا« شود. اگر به همین منوال پیش برویم یک جامعه کوتاه مدت یا (جامعه کلنگی) شکل گرفته که همانند خانه کلنگی است که به مرور ساختمان آن بی ارزش می شود و فقط ارزش زمین آن به حساب می آید و بعدها که استحصال و بهره برداری از مخازن و برداشت های صنعتی صورت گرفت و تمام شد دیگر همسایگی با این صنعت هیچ لطفی ندارد. شما در نظر بگیرید حتی وقتی یک هتل چند ستاره در شهر ایجاد می شود، قطعا از کسانی به عنوان کارکنان استفاده می‌شود که آموزش های لازم دیده باشند و مهارت های لازم که خود به عنوان یک رشته دانشگاهی و آموزشی محسوب می شود برخوردار باشند. اینجاست که مردم احساس تعلق بیشتری نسبت به آن خواهند کرد.

به نظر شما وظیفه مردم و مسولین در همسایگی کردن با این رویداد عظیم صنعتی چیست؟

ابتدا باید اطلاعات و دانش خودمان نسبت به منابع تحت الارضی و سطح الارضی و همچنین نسبت به اهمیت موضوع و جایگاه و نقش های هرکدام از این‌ها بیشتر کنیم تا بتوانیم متناسب با آن اقدام کنیم. به عنوان یک پدر و مادر تربیت نسل آینده به عنوان یک شهروند در انتخاب رشته و یا شغل مناسب چون می دانیم زندگیمان را با عمل و اقداتمان می سازیم نه فقط با افکارمان البته این به منزله این نیست که مطالبه گر نباشیم و اتفاقا باید روحیه مطالبه گری را تقویت کرد و آستانه تحمل همدیگر را بالا ببریم و در پی حذف همدیگر نباشیم.  اما مسولین که خبردار هستند و برای گرفتن منابع و امکانات دولتی از مرکز استان به راست راست می شوند برای پیگیری و استفاده از ظرفیت عظیم ایجاد شده در صنعت نفت باید به چپ چپ هم بشوند. البته با برنامه ریزی صحیح و اصولی و حفظ منابع طرفین.

تعیین هفته کنگان چه اهمیت و نقشی خواهد داشت؟

ابتدا باید از این اهتمام به عمل آمده توسط همه عزیزان و دست اندرکاران تشکرکنم. اگر چه من نقد خود را در خصوص نحوه انتخاب روز یا هفته از همان ابتدا که جناب آقای مجید اورا پیگیر بودند اعلام کردم. به هرحال اتفاق خوبیست ولی نباید فقط در حد برگزاری یک مناسبت باقی بماند؛ یعنی اینکه مردم فرق برنامه امسال که این مناسبت برگزار می‌شود با سال قبل و بعد از آن متوجه شوند و احساس کنند که اتفاقی در بخش‌های مختلف در حال رخ دادن است. حال باید دوستان فعال اجتماعی در کنار مسولین شهری با استفاده از ظرفیت گروه های مجازی و سایر کانال های ارتباطی، دیدگاه‌ها، سوالات اساسی و برنامه‌های پیشنهادی مردم را بگیرند  تا بر اساس آن سند راهبردی توسعه شهرستان تنظیم شود. یعنی در آن به چشم انداز، استراتژی، اهداف و برنامه آینده کنگان، فرصت ها و تهدیدهای پیش رو که حاصل مطالعات جوامع و محیط بیرونی ( ملی و بین المللی)می باشد و بررسی و شناسایی قوت‌ها و ضعف های موجود جامعه کنونی احصاء و به خوبی تنظیم شود. شناسایی و به خوبی تنظیم شود. و وقتی همه مسائل به خوبی مشخص و احصا شدند آنوقت به فرایندها و ریسک های آن و برنامه ‌های بهبود مسائل آن هم با توجه به اولویت بندی که در حوزه‌های مختلف صورت می گیرد، پرداخته شود تا از هدر رفتن زمان و سرمایه(بودجه) خواه دولتی و یا غیردولتی جلوگیری شود. هر چند که در سال اول بیشتر به مقدمات کار توجه می شود مخصوصا که در شرایط کرونا هستیم ولی به هرحال اگر دبیرخانه با برنامه پیش رود نه تنها هفته یا روز  بلکه همه روزهای سال روز کنگان خواهد شد.

قبول دارید موضوع کرونا تاثیر گذار است؟

ضمن تسلیت به خانواده‌هایی که عزیزان خود را به خاطر کرونا از دست داده‌اند قطعا تاثیر گذار است . خوب است اشاره ای به وضعیت کرونا داشته باشیم. می دانید که نگرانی از کرونا بیشتر به خاطر ابهامی یا ابهاماتی هست که پیرامون این ویروس وجود دارد. اگر خوب دقت کنیم با رفع این ابهام و افزایش معلومات صاحب نظران علم پزشکی و دانشمندان و کشف دارو  و واکسن، این هم به یک بیماری معمولی تبدیل می‌شود. پس هر وقت و هر جا ابهام و تاریکی نسبت به امری بیشتر باشد، دلهره و ترس نسبت به آن هم بیشتر خواهد بود. پس هر وقت عملکرد ما شفاف و روشن نباشد امکان فساد اداری و رشد سایر مفسده ها بیشتر است. خواهش می کنم دبیرخانه رور کنگان نیز ان شاءالله شفاف و روشن از همه ظرفیت ها استفاده کند تا عمکلرد موثری داشته باشد.

وقتی شما در برنامه های مختلف رادیو و تلویزیون حضور پیدا می کنید و یا وقتی مدیرعامل شاهین بوشهر بودید چون فامیل شما کنگانی است حضورتان برای مردم بیشتر دلچسب است.

مردم لطف دارند جا دارد خاطره ای بگویم از حضور در برنامه مناظره تلویزیون شبکه یک سیما با مجری گری آقای دکتر حیدری. وقتی وارد استودیو شدم، دیدم نوشته اند مجید حسینی. گفتم: چرا پسوند کنگانی نوشته نشده؟ گفتند: فراموش شده و چون برای بعضی ها پسوند مهم نیست فاکتور گرفته می شود و اگر مهم است می‌گوییم در زیرنویس تلویزیون کامل نوشته شود. در جواب گفتم: ما خانوادگی، تا چند سال اول می‌فهمیم که کنگانی هستیم و بعد که وارد مدرسه و موقعیت های رسمی اداری می شویم، حسینی کنگانی خواهیم شد.

به هرحال هرکسی به زادگاه خود علاقمند و وابستگی دارد. من که تمام خاطرات خوب و شادی و شر و شورم در کنگان بوده است؛ از رینگ بازی تو کوچه و مزاحم خواب همسایه ها شدن تو ظهر گرم بدون کولرِ فصل تابستون  تا تک چرخ زدن با دوچرخه و فوتبال بازی رو  ماسه‌های کنار دریا و زمین‌های خاکی کنگان، بنک، اختر، تنبک، زبار، جم، دیر و بردستان با دوستان تا جدی ترین سرگرمی خود یعنی ایفای نقش در تئاتر های دانش آموزی و در مجموع باید بگم همیشه دلم برای مردم خوب و دوست داشتنی زادگاهم تنگ می‌شود. در پایان آرزو دارم که این همه گیری ویروس کرونا و مخاطرات آن برطرف شود تا در مراسم روز کنگان و همچنین شادی عروسی سنتی جوانان شهرمان همدیگر را ببینیم.

گفتگو: مصطفی صفایی

بخشی از سوابق و تحصیلات مجید حسینی کنگانی:

مجید حسینی کنگان متولد بندر کنگان است.

مدیریت جذب سرمایه و توسعه اقتصادی سازمان منطقه ویژه اقتصادی انژی پارس- رئیس کمیسون مناقصات و معاملات سازمان منطقه ویژه اقتصادی انژی پارس- مدیر اجرایی شرکت  ورد ماری تایم در تاسیسات دریایی ایران- رئیس مهندسی سیستم ها و بهره وری شرکت پایه نفت ایران- معاون مدیر کل نوسازی مدارس استان بوشهر- عضو شورای عالی مشورتی استان( بوشهر)- رئیس آموزش و پرورش شهرستان دیلم- معاون آموزش و پرورش شهرستان کنگان- رئیس هیات مدیره موسسه ورزشی تاسیسات دریایی ایران- قهرمانی با تیم فوتسال تاسیسات دریایی در لیگ برتر فوتسال ایران- قهرمانی با تیم فوتسال تاسیسات دریایی در جام باشگاه های فوتسال آسیا- عضو کمیسیون اقتصادی اتحادیه فوتبال ایران- مدیر عامل باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین بوشهر در لیگ برتر فوتبال ایران- عضو هیات رئیسه سبک »شوتو کان« کاراته کشور در مسابقات آسیایی و نایب قهرمانی در آن مسابقات- اخذ مدرک دکترای مدیریت عالی کسب و کار- دکترای فلسفه[ در حال دفاع].